Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Kambiyo senetlerine mahsus yolla yapılan takipte, borçlunun borcu olmadığını veya borcun itfa edildiğini, mehil verildiğini, alacağın zamanaşımına uğradığını, yetki itirazını İİK. 168/5.maddesi gereğince, takibin müstenidi olan senedin kambiyo senedi vasfını  haiz olmadığına ilişkin şikayetini ise aynı maddenin üçüncü bendi gereğince yasal 5 günlük süre içinde, icra mahkemesine bildirmesi gerekir. İcra takibinin mükerrer olduğu iddiası ise borca itiraz niteliğinde olup yasal beş günlük sürede yapılmalıdır. Bu nedenlerle, mahkemenin senedin kambiyo vasfına yönelik şikayeti ve takibin mükerrer yapıldığına yönelik itirazı hakkında süre aşımı nedeniyle verdiği ret kararı doğrudur.
Ancak, İİK. nun 45. maddesine aykırı davranıldığı iddiası, İİK. nun 16.maddesi kapsamında şikâyet niteliğinde olup, kamu düzeni ile ilgilidir ve aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca süreye tabi olmadığından, mahkemece anılan şikayetin süre yönünden reddine karar verilmesi isabetsizdir.
Ne var ki; İİK. nun 45. maddesinde, izlenecek yol maddenin 1. fıkrasında vurgulanmış, 2. fıkrasında ise poliçe ve emre muharrer senetler hakkındaki 167. madde hükmünün saklı olduğu belirtilmiştir. Anılan 167. maddede de alacağı çek, poliçe veya emre muharrer senede müstenit olan alacaklının, alacak rehinle temin edilmiş olsa bile bu bölümdeki hususi usullere göre haciz yoluyla veya borçlu iflasa tabi şahıslardan ise iflas yoluyla takipte bulunabileceği hükme bağlanmıştır. Aynı alacak için değişik takip yollarına başvurulmasında yasal bir engel mevcut değildir. (Hukuk Genel Kurulu"nun  07.06.1995 tarih ve 1995/12-409 esas, 1995/592 karar sayılı kararı)
O halde mahkemenin süre aşımı nedeniyle ret kararı sonucu itibari ile doğru olduğundan onanması gerekmiştir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile yukarıda açıklanan nedenlerle sonucu doğru mahkeme kararının İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), 15.60 Tl harcın mahsubuna bakiye 1.55 Tl harcın temyiz edenden alınmasına, 02.03.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.