MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Müştekinin ve tanığın aşamalardaki ortak beyanlarına göre daha önceden tanıdığı sanığın, olay esnasında hastanede bulunan müştekinin gelerek arama yapmak üzere müştekkiye ait suça konu cep telefonunu isteyip dışarı çıkmasından sonra iade etmeyerek uzaklaşması şeklinde gerçekleşen olayda, müştekinin suça konu cep telefonunun zilyetliğini sanığa devrettiğinden bahsedilemeyeceği ve sanığın kastının telefonu çalmaya yönelik olduğu ve eylemin hırsızlık suçunu oluşturduğu, müşteki ve tanığın beyanlarına göre olayın doktor randevusu nedeniyle muayene sırası beklerken, müştekiye ait cep telefonunu iş yeri olan hastanede alan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın olay tarihinde yürürlükte olan 142/1-b maddesinin uygulanması gerektiğinden, tebliğnamenin eylemin TCK’nın 155/1. maddesindeki suçu oluşturduğu yönündeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Her ne kadar müştekinin annesi katılan tarafından soruşturma aşamasında alınan ifadesinde olayın saat 18.00 sıralarında gerçekleştiğini belirtilmiş ve UYAP"tan alınan çizelgeye göre gece vaktinin saat 17.50 "de başladığı anlaşılmış ise de; olay esnasında müştekinin annesi olan katılanın olay yerinde bulunmadığını bizzat kendisinin ifade ettiği, müştekinin olay esnasında halası olan tanık ile birlikte hastanede bulunduğu, gerek müştekinin soruşturma ve kovuşturma aşamasında, gerekse tanığın kovuşturma aşamasında alınan beyanlarında muayene sırası bekledikleri esnada sanığın yanlarına gelerek müştekiye ait telefonu arama yapmak üzere aldığını, doktorun odasından çıktıktan sonra sanığın ortalıkta görünmediğini, bu şekilde cep telefonunun sanık tarafından alındığını ve bir daha getirilmediğini beyan ettikleri, hastanelerdeki polikliniklerin muayene saatleri dikkate alındığında mesai saatleri dışında saat 18.00"da muayene olmasının mümkün olmadığı, olaya bizzat muhatap olan müşteki ve tanık beyanlarında da eylemin gece işlendiğine dair bir ifade bulunmadığının anlaşılması karşısında; hırsızlık suçunun gündüz gerçekleştirildiğinin kabulü gerektiği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın hırsızlık suçundan eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde öngörülen cezanın üst sınırına göre aynı Kanun"un 66/1-e ve 67/4. maddeleri uyarınca hesaplanan 12 yıllık zamanaşımının, 31/12/2007 olan suç tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 01/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.