Tebliğname No : 2 - 2015/76442
MAHKEMESİ : Mersin 1. Çocuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/07/2008
NUMARASI : 2006/253 (E) ve 2008/546 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Temyiz isteminin reddine dair 18.04.2014 tarihli ek kararın sanık tarafından 22.04.2014 tarihli dilekçeyle temyiz edilmesi üzerine dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay"a gönderilmesi yerine, itiraz olarak kabulüyle verilen karar ile daha sonra sanığın verdiği dilekçe üzerine temyiz konusunda verilen kararın yok hükmünde olduğu belirlenerek yapılan incelemede,
CMK’nın 42. maddesinin 1. fıkrasında, “Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenleme karşısında, hükmün temyizi aşamasında ileri sürülen eski hale getirme istemi hakkında Dairemizce ve öncelikle karar verilmesi gerektiğinden, 18.04.2014 tarihli ek kararın eski hale getirme talebi yönünden verilen red kararın hukuken geçersiz olduğu gibi sanığın yokluğunda verilen kararın, sanığın sorgusu sırasında mahkemeye bildirdiği adresine gönderildiği, adres yetersizliğinden tebligat evrakının iade edilmesi üzerine, aynı adrese Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre tebligat yapıldığı, bu adreste sanığa daha önce yapılmış herhangi bir tebligat bulunmadığından, 35. maddeye göre yapılan tebligat işleminin geçersiz olduğu, ancak sanığın işbu mahkumiyet kararı sebebiyle cezaevinde bulunduğu sırada, 20.12.2013 tarihli dilekçesi gerekçeli kararın esas ve karar numarası ile ceza miktarını belirtmek suretiyle ile mahsup isteminde bulunduğu, bu suretle tebliğe konu karardan haberdar olduğu, hükmü, haberdar olduğu bu tarihten itibaren 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra 17.04.2014 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla,
Sanığın haklı bir sebebe dayanmayan eski hale getirme talebi ile temyiz isteminin reddine dair 18.04.2014 tarih ve 2006/253-2008/546 sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle temyiz isteminin reddine dair ek kararın istem gibi ONANMASINA, 27.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.