17. Ceza Dairesi 2015/11881 E. , 2016/3544 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nın 116/1. maddesine göre verilen “9 ay” hapis cezasının, aynı Kanun"un 119/1-c. maddesinin uygulanarak bir kat artırılması ile “18 ay” yerine “1 yıl 6 ay”; anılan Kanun"un 62. maddesi uyarınca (1/6) oranında indirim yapıldığında ise “15 ay “ yerine, “1 yıl 3 ay” biçiminde belirlenmesi suretiyle, hesap hatası yapılarak fazla cezaya hükmolunması,
2-Kasten işlemiş olduğu suçlardan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi ve T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-Yargılama masrafının 6183 sayılı Yasa"nın 106. maddesinde belirlenen 20,00 TL"ye kadar (20,00 TL dahil) olması nedeniyle 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi gereğince hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında kurulan hükümlerden TCK"nın 119/1-c ve 62. maddeleri
ile T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" ve yargılama giderlerine ilişkin bölümün çıkartılması ile yerlerine “TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek, TCK"nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına”, “Sanık eylemini birden fazla kişi ile gerçekleştirdiğinden cezasının TCK 119/1-c maddesi uyarınca 1 kat arttırılarak 18 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sanığın fiilden sonraki ve duruşma aşamasındaki tutum ve davranışı lehine takdiri indirim nedeni kabul edilerek cezasının TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranın indirilerek 15 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına,” ve “Toplam 6,00 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Yasa"nın 106/1. maddesinde belirlenen 20,00 TL"den az olması nedeniyle 6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yüklenmesine” ibareleri eklenmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.