MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükme yönelik temyiz itirazları incelendiğinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ..."un temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazları incelendiğinde;
Mahkemenin 02/12/2014 tarih 1995/468 (E) ve 1996/1031 (K) sayılı kararının hükümlü tarafından temyizi üzerine Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 27.04.2016 tarih ve 2015/4787- 2016/7713 K sayılı kararı ile bozulduğu ve bozma ilamında sanık hakkında mala zarar verme suçu bakımından uzlaşma hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesi istendiği halde mahkemece dairenin bozma kararına uyma kararı verilerek yeniden yargılama yapıldığı ancak müştekinin uzlaşma konusunda beyanı alınmadan karar verilmesi karşısında uyma kararından dönülemeyeceği gözetilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCY"nın 493/1 maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, hükümlünün eyleminin, 5237 sayılı TCK nın 142/1 -b. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanında aynı Yasanın 116/2, 119/1 -c ve 151/1. maddelerine uyan suçlarıda oluşturduğu, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca hükümlü yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, suç tarihi itibariyle mala zarar verme suçu uzlaşma kapsamında olduğundan mala zarar verme suçu bakımından müştekiye uzlaşmayı isteyip istemediği sorulup sonucuna göre 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK"nın ilgili maddeleri uyarınca denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenip sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi;
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."un temyiz itirazları bu itibarla yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA,27.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.