Hayâsızca hareketlerde bulunma ve cinsel taciz suçlarından sanık ..."nın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçlardan beraatine dair Sincan 1. Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 21.05.2010 gün ve 2009/1340 Esas, 2010/617 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi mağdure Zeynep vekili ve O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Mağdureye baro tarafından tayin edilen zorunlu vekilin mağdureyi temsilen katıldığı duruşmalarda sanıktan şikâyetçi olduğunu ve davaya katılmak istediklerini belirten irade açıklamasında bulunmaması karşısında, hükmü temyize hakkı olmadığından vâki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca reddine, O Yer Cumhuriyet Savcısının 08.06.2006 havale tarihli dilekçesi ile sadece hayasızca hareket suçu ile ilgili hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, incelemenin bu hükümle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
CMK.nın 236/2. maddesi düzenlenen hüküm gözetilerek tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan O Yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 06.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.