BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 27. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 15. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının davalı şirketin yurtdışı şantiyelerinde 23/10/2003-16/12/2014 tarihleri arasında formen olarak çalıştığını, en son aylık net ücretinin 2.300 USD olduğunu, iş sözleşmesinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini ileri sürerek; kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, hafta tatili ücreti, fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davada yabancı hukukun uygulanması gerektiğini, davacının hizmet süresine ve akdinin sona erme şekline ilişkin iddialarını hiçbir yazılı belgeye dayandırmadığından kabul etmediklerini, davacının her türlü hakkının bordrosuna yansıtılarak banka kanalıyla ödendiğini, alacakların zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu :
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle, davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu :
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Hafta tatili ücretinin hesabı yönünden taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta; davacı dava dilekçesinde hafta tatili günlerinde de çalıştığını karşılığı ücretlerin ödenmediğini iddia etmiş, iddiasını ispat amacıyla tanık deliline dayanmıştır. Yargılamada dinlenen davacı tanıklarından biri davacının ayda 1 kez hafta tatili izni kullandığını, diğeri ise 15 günde bir hafta tatili izni kullandığını beyan etmiş olup bu delil durumuna göre, davacının bir ayda hafta tatillerinin yarısında çalıştığının kabulü gerekirken, ayda üç hafta tatilinde çalıştığının kabulü ve hafta tatili ücretinin bu kabule göre hesaplanması hatalıdır.
Hafta tatili çalışmasında günlük 7.5 saati aşan kısım fazla mesai çalışmasına ilave edildiğinden, yukarıdaki bozma gerekçesi doğrultusunda, hafta tatillerinin yarısında çalışıldığı kabulünün, fazla mesai süresine ve hesabına etkisi nedeniyle fazla mesai ücretininde yeniden hesaplanması gerektiği gözden kaçırılmamalıdır.
3-İş akdinin feshi sonrasında düzenlenen ücret bordrosunda, davacıya 1.850 USD yıllık izin ücreti ödemesi yapıldığı halde, hükme esas alınan bilirkişi raporunda yorum yoluyla bu ödemenin 776,93 USD olarak kabul edilmesi ve hesaplanan yıllık izin ücretinden mahsubun buna göre yapılması isabetsizdir.
SONUÇ:
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ve bu karara karşı istinaf başvurusunu esastan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin ise kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.