MAHKEMESİ : İzmir 11. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... Kırşan vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 16/04/2015 gününde verilen dilekçe ile muvazaaya dayalı alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; talebin reddine dair verilen 01/12/2016 günlü karara karşı davacı vekili ve davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; İzmir 11. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2015/165 esas - 2016/457 sayılı kararı usul ve yasaya uygun olduğundan tarafların istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen 11/07/2017 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ile vekalet ücretine yönelik davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş ve verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiş olmasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, muvazaaya dayalı alacak istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince davanın reddine dair verilen hüküm hakkında davacı ve vekalet ücretine yönelik davalının istinaf başvurusu üzerine bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesinde; istinaf başvurularının HMK 353/1-b/1 maddesi gereğince ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davacı ile vekalet ücretine yönelik olarak davalı tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili; davalının eşinin annesi olduğunu, eşi ...’ın 17/04/2014 tarihinde vefat ettiğini, eşinin pay sahibi olduğu dava konusu 35 T 5899 plaka sayılı ticari aracın, 22/07/1997 tarihinde muvazaalı olarak davalıya devredildiğini belirterek, dava konusu araç ve hat ücreti değerinin miras hissesi oranında hesap edilerek alacak olarak verilmesi isteminde bulunmuştur.
İlk derece mahkemesince, davalının, dava konusu iptali talep edilen 22/07/1997 tarihli işlemin, muvazaalı olmadığına dair yemin beyanı hükme esas alınarak davanın reddine karar verilmiştir. Karara karşı taraflarca istinaf yoluna başvurulmuştur.
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince, tarafların istinaf başvurusunun HMK 353/1-b/1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmesi üzerine davacı ile vekalet ücretine yönelik olarak davalı tarafından temyiz talebinde bulunmuştur.
Dosya kapsamından, mahkemece, İzmir Şoförler ve Otomobilciler Esnaf Odası’ nın 02/03/2016 tarihli cevabi yazısında dava konusu 35 T 5899 plaka sayılı ticari araç plaka değerinin 850.000 TL olarak bildirilmesi üzerine, davacının miras payı oranında 200.000 TL üzerinden harcın tamamlanması için süre verildiği ve davacı tarafından 14/10/2016 tarihinde 3.388,00 TL harcın ikmal edildiği, ancak mahkemece belirtilen tamamlama harcının davacıya iadesine karar verilmediği anlaşılmıştır. Ne var ki belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılarak ilk derece mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
3- Davalının temyiz itirazlarına gelince;
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13/1. maddesinde “Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7 nci maddenin ikinci fıkrası, 9 uncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile 10"uncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.” şeklinde düzenleme yer almaktadır.
Dosya kapsamından, dava konusu 35 T 5899 plaka sayılı ticari araç plaka değerinin 850.000 TL olarak belirlenmesi üzerine, davacının miras payı oranında 200.000 TL üzerinden harcın ikmal edildiği, tamamlama harcı gözetilerek reddedilen 200.000 TL üzerinden kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken dava dilekçesi ile belirlenen değer üzerinden maktu vekalet ücretine hükmedilmesi doğru görülmemiştir. Ne var ki belirlenen bu yanılgının da giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden bu nedenle de ilk derece mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK"nun 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda (2 ve 3) nolu bentlerinde açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının HMK 373/1. maddesi gereğince KALDIRILMASINA, (2) nolu bentte yazılan sebeplerle ilk derece mahkemesi kararının hüküm fıkrasının harca ilişkin 2. bendinin hükümden tamamen çıkarılarak yerine 2. bent olarak “ Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 29,20 TL harçtan peşin olarak alınan 170,78 TL harcın mahsubu ile fazla alınan 141,58 TL harç ile tamamlama harcı olarak davacı tarafından yatırılan 3.388,00 TL harcın karar kesinleştiğinde istek halinde davacıya iadesine” sözcük dizisinin yazılmasına, (3) nolu bentte yazılan sebeplerle hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin 3 nolu bendinden “1.800,00 TL” rakamının çıkarılarak yerine “17.950,00 TL” rakamının yazılmasına, davacının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün HMK’nun 370/2. maddesi gereğince düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine ve taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 03/02/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.