Tebliğname No : KD - 2014/123472

Mühür bozma suçundan sanık M.. K.. hakkında yapılan yargılama sonucunda; sanığın TCK"nun 203/1, 62, 52. maddeleri uyarınca 3.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Düzce 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 22.12.2009 gün 2009/504 Esas, 2009/930 Karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 05.12.2013 gün ve 2012/12340-2013/18568 Esas-Karar sayılı onama kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.12.2014 tarihli vaki itirazı üzerine dosya Dairemize gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.12.2014 gün ve 2014/123472 sayılı itirazının, 6325 sayılı Kanunun 99. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 308/3. madde ve fıkrası gereğince kabulüyle Dairemizin 05.12.2013 gün ve 2012/12340 Esas - 2013/18568 Karar sayılı onama kararının kaldırılmasına, karar verilerek yapılan incelemede;
Başbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca Dairemize gönderilen 12.11.2013 tarih ve 29415146-2525 sayılı cevabi yazıdan; suça konu mühürleme tutanaklarını düzenleyen .... Elektrik Dağıtım A.Ş."nin sanık hakkında mahkumiyet hükmüne esas alınan mühür bozma eylemine konu mühürleme tarihinden önce 11.02.2009 tarihinde özelleştirildiği anlaşılmış olup, mühür bozma suçunun fiil ögesi bağlamında hukuka aykırılık unsurunun oluşması için, mühürleme yetkisinin kanuni dayanağının bulunmasının zorunlu olduğu, ne özelleştirme uygulamaları hakkındaki 4046 sayılı Kanun’da, ne 20.02.2001 tarih ve 4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu ile 14.03.2013 tarih ve 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu’nda, ne de başka bir özel Yasada özelleştirme sonrasında özel şirketlere mühürleme yetkisi verildiğine ve buna aykırı davrananlar hakkında TCK’nun 203. maddesi hükümlerinin uygulanacağına ilişkin bir hükme yer verilmediği anlaşıldığından sanığa yüklenen "mühür bozma" suçunun unsurları oluşmadığı gözetilmeden, beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 25.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.