Dolandırıcılık suçundan sanıklar ..., ... ve ..."ün mahkumiyetlerine dair Elazığ 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.05.2012 tarih ve 2011/685-2012/424 sayılı kararının infazı sırasında, 02.12.2016 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 34. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 253. maddesinde yapılan değişiklik neticesinde infaza konu ilamdaki suçun uzlaştırma kapsamına alındığından bahisle hükümlülerin hukuki durumlarının yeniden değerlendirilerek, infazın durdurulup durdurulmayacağına dair bir karar verilmesi yönündeki Cumhuriyet savcısının talebinin reddine ilişkin anılan mahkemenin hükümlü ... hakkındaki 07.12.2016 tarih ve 2011/685-2012/424 sayılı ek kararı, hükümlü ... hakkındaki 07.12.2016 tarih ve 2011/685-2012/424 sayılı ek kararı ve hükümlü ... hakkındaki 12.12.2016 tarih ve 2011/685-2012/424 sayılı ek kararı aleyhine, yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 10.05.2018 gün ve 94660652-105-23-2965-2018 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.05.2018 gün ve 2018/41540 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre;
1-Sanık ... yönünden, anılan ek kararın kesinleşmesi beklenmeksizin ve sanığa tebliğ edilmeden Cumhuriyet Savcılığınca yeniden aynı konuda yapılan 09.12.2016 tarihli uzlaşma talebinin reddine ilişkin anılan mahkemenin 12.12.2016 tarihli ve 2011/685-2012/424 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 20.12.2016 tarih ve 2016/1043 değişik iş sayılı kararının,
2-Sanık ... yönünden, anılan ek kararı müteakip Cumhuriyet Savcılığınca yeniden aynı konuda yapılan 09.12.2016 tarihli uzlaşma talebinin kabulü ile infazın durdurularak dosyanın uzlaşma bürosuna gönderilmesine dair Elazığ 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.11.2017 tarih ve 2011/685-2012/424 sayılı ek kararının,
Hukuken yok hükmünde olduğu değerlendirilerek yapılan incelemede,
Sanıkların üzerine atılı dolandırıcılık suçunun, hükümden sonra 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi gereğince uzlaşma kapsamına alındığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 30.10.2007 tarih ve 2007/4-200-2007/219 sayılı ilâmında belirtildiği üzere, uzlaştırma kurumu her ne kadar 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun 253 ve 254. maddelerinde hüküm altına alınarak usul hukuku kurumu olarak düzenlenmiş ise de, fail ile devlet arasındaki ceza ilişkisini sona erdirmesi bakımından maddi hukuka da ilişkin bulunması nedeniyle yürürlüğünden önceki olaylara uygulanabileceği, bu uygulamanın sadece görülmekte olan davalar bakımından geçerli olmayacağı, 5237 sayılı Kanun"un 7/2. maddesindeki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." şeklindeki hüküm uyarınca kesinleşmiş kararlar bakımından da uzlaştırma hükümlerinin uygulanması gerektiği cihetle; hükmün infazının durdurularak, 5271 sayılı Kanunu’nun 253. maddesindeki esas ve usullere göre uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesi için yargılama dosyasının uzlaştırma bürosuna gönderilmesi gerektiği gözetilmeden, Elazığ 3. Asliye Ceza Mahkemesince taleplerin kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Hükümlü ... hakkında verilen Elazığ 3. Asliye Mahkemesinin 07.12.2016 tarih ve 2011/685-2012/424 sayılı ek kararı aleyhine yapılan kanun yararına bozma isteminin incelenmesinde;
Elazığ 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.12.2016 tarih ve 2011/685-2012/424 sayılı uyarlama talebinin reddine dair ek kararın, hükümlüye tebliğ edilmemesine rağmen hükümlünün 07.07.2017 tarihli dilekçesinde, söz konusu kararın kanun yararına bozma yoluyla bozulmasını talep etmesi üzerine, mahal mahkemesince bu istemin süresinde yapılan itiraz olduğu kabul edilerek 03.11.2017 tarihli ek kararla 5271 sayılı CMK’nın 268/2. maddesinin verdiği yetkiyle önceki kararın düzeltilmesi sonucunda adı geçen hükümlü yönünden dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, bu nedenle ihbarnamedeki talebin konusuz kaldığı anlaşılmakla, adı geçen hükümlü hakkında kurulan 07.12.2016 tarihli ek karara yönelik yapılan kanun yararına bozma isteminin REDDİNE,
2-Hükümlüler ... ve ... hakkında verilen Elazığ 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.12.2016 ile 12.12.2016 tarih ve 2011/685-2012/424 sayılı kararlarına yönelik yapılan kanun yararına bozma istemlerinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddelerinde düzenlenen uzlaşma, sadece sanığa değil aynı zamanda ve öncelikle, mağdurun zedelenen hukukunun düzeltilmesine hizmet amacı gütmesi ve biçimi itibariyle bir ceza yargılaması müessesesi olsa da, fail ile devlet ilişkisini sona erdirmesi bakımından maddi ceza hukukunu da ilgilendirmesi nedeniyle kesinleşmiş kararlar yönünden de uzlaştırma hükümlerinin uygulanması gerektiğinin anlaşılması karşısında; taleplerin bu nedenlerle kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet bulunmadığından, kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görülmekle, Elazığ 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.12.2016 ile 12.12.2016 tarih ve 2011/685-2012/424 sayılı kararlarının, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi gereğince BOZULMALARINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 04.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.