MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 24.11.2009 tarih ve 2009/11-164-2009/275 sayılı kararında da belirtildiği üzere, hüküm fıkrasında kanun yolunun süresi, mercii ve şeklinin CMK"nin 232/6. madde ve fıkrasına uygun olarak ve tereddüte mahal vermeyecek biçimde gösterilmesi gerektiği cihetle; hüküm fıkrasında kanun yoluna başvuru süresinin başlangıcı “tefhim ve tebliğden itibaren”, kanun yolu “itiraz”, mercii “Bakırköy Nöbetçi Ağır Ceza Mahkemesi” şeklinde tereddüte yer verecek şekilde ve yanlış gösterildiğinden, sanık müdafinin 26.03.2015 havale tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1- Sanık ve katılanın ... Ltd. Şti."nin kurucu ortakları oldukları, sanığın, 13.03.2012 tarihli ortaklar kurulu kararı ile her iki ortağın müştereken birlikte temsile yetkili olmalarına karar verildiği hâlde, şirkete ait 26426-26450 numaralı 25 adet çeki bu tarihten sonra tek imza ile münferiden imzalayıp düzenlemek suretiyle resmi belgede sahtecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, suça konu çeklerin ve keşideci imzasının sahte olduğuna ilişkin iddia ve delil bulunmaması nedeniyle, yüklenen resmi belgede sahtecilik suçunun yasal unsurları itibarıyla oluşmadığı, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, isabetsiz gerekçe ile mahkûmiyet hükmü kurulması, yasaya aykırı,
2- Kabule göre; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.