Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/10 Esas 2022/1531 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1)Sanığın yetkilisi bulunduğu .... İletişim isimli iş yerinde müştekinin bilgisi dışında, müşteki adına..... nolu telefon hatlarına ilişkin sahte abonelik sözleşmeleri ve taşıma talep formları düzenlendiği iddia olunan somut olayda; 15.11.2013 tarihli uzmanlık raporunda sözleşmelerin üzerindeki imzaların müşteki eli mahsulü olmadığının belirtilmesi, GSM şirketinin cevabı yazısında sözleşmelerin sanığın işlettiği bayi tarafından düzenlendiğinin bildirilmesi ve suçtan elde edilen menfaatin sanığa ait olması ile suçun sübut bulduğunun anlaşılması karşısında, sanığın eyleminin bir bütün halinde hükümden önce 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun'un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında, işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükümleri karşısında, özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilerek sanığa ön ödeme önerisinde bulunulmasından sonra sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken, özel belgede sahtecilik suçundan sanığın mahkumiyetine karar verilmesi yasaya aykırı,
2) Sanığın eyleminin 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'na aykırılık suçu kapsamında kaldığı görülmekle ön ödeminin gerçekleşmemesi halinde; hükümden sonra, 16.03.2021 tarih ve 31425 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli, 2020/81 Esas ve 2021/4 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na 17.10.2019 tarih ve 7188 sayılı Kanun'un 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan "hükme bağlanmış" ibaresinin, basit yargılama usulü yönünden Anayasa'ya aykırı bulunarak iptal edilmiş olması karşısında sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 07.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.