Tehdit suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda mahkumiyetine dair, .... 1. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 09.10.2008 tarih ve 2008/581 esas, 2008/971 karar sayılı hükmün, sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 18.02.2013 gün ve 2010/31520 esas, 2013/4375 sayılı kararıyla;
"Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz dilekçesinin süresi içinde verilmediği anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."ın tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, " karar verilmiştir.
I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06/06/2013 gün ve 2013/174297 sayılı yazısı ile;
"Sanık ..."ın yokluğunda verilen .... 1. Sulh Ceza Mahkemesine ait gerekçeli kararının tebliğinin "muhatabın tevziat saatlerinde evde olmaması nedeniyle mahalle muhtarı ......"ye yapıldığı, kapısına 2 nolu haber kağıdının yapıştırıldığı ve komşusu ......"ye haber verildiği" bilgi notu ile 15/11/2008 tarihinde yapıldığı ve Tebligat Kanunu anlamında yasal ve yeterli unsurları içerdiği,
Sanığın mahkeme hakimi havaleli temyiz talebini ve nedenlerini içeren bir sahifeden ibaret dilekçesini 24/11/2008 tarihinde sunduğu dosya kapsamı ile sabittir. Tebligatın yapıldığı gün olan 15/11/2008 tarihinin "Cumartesi" gününe rastladığı, bir haftalık temyiz süresinin hesabında ilk günün dikkate alınmadığı (CMK.nun 39/1 mad.), 16/11/2008 tarihi itibariyle başlayan 7 günlük temyiz süresinin "22/11/2008 Cumartesi" tarihinde dolduğu ancak bu tarihin "resmi tatil" gününe isabet etmesi nedeniyle (CMK.nun 39/4) temyiz süresinin, ilk mesai günü olan "24/11/2008 Pazartesi" günü mesai saati bitiminde dolacağı, sanık temyizinin bugün içinde yapıldığı göz önüne alındığında, temyiz talebinin süresinde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Sonuç ve istem : Yukarıda açıklanan nedenlerle, Yüksek 4. Ceza Dairesinin 18.02.2013 gün ve 2010/31520 esas, 2013/4375 karar sayılı tehdit suçuna ilişkin "temyiz isteğinin reddine dair" kararının kaldırılması, anılan suça ilişkin temyiz talebinin süresinde olması nedeniyle, 21/12/2010 tarih ve 2009/46601 sayılı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığımız tebliğnamesi gibi karar verilmesi, itirazımızın Yüksek Dairece yerinde görülmemesi halinde dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi, itirazen arz ve talep olunur.” isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü:
II- İTİRAZIN KAPSAMI
İtiraz, tehdit suçundan sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz isteminin, süre yönünden reddine dair, Dairemizin 18.02.2013 tarihli kararına ilişkindir.
III- KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçeleri, sanığın temyiz isteminin CMK’nın 39/4. maddesine göre süresinde olması nedeniyle yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce verilen 18.02.2013 gün ve 2010/31520 esas, 2013/4375 karar sayılı ret kararının KALDIRILMASINA,
..... 1. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 09.10.2008 tarih ve 2008/581 esas, 2008/971 karar sayılı hükmün yeniden incelenmesi sonucu;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı; böylece olaylara ilişkin sorunlarda gerekçenin yeterli bulunduğu,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın yasal bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ...’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, itiraz yazısına uygun olarak, temyiz davasının esastan reddiyle HÜKMÜN ONANMASINA, 13.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.