MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti, ücret alacağı, hafta tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi .... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait yurt dışındaki işyerinde torna ve freze operatörü olarak çalışırken ücretlerinin ödenmemesi nedeni ile işten çıkışının yapılmasını işverenden talep ettiğini, işverence çıkış işleminin yapıldığını ancak alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, bir kısım aylık ücret, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının sözleşmede belirlenen ücret üzerinden tüm alacaklarının ödendiğini, şantiyeyi izinsiz olarak terk ederek Türkiye" ye dönmesi nedeni ile iş akdinin haklı nedenle fesh edildiğini, tazminat ve alacak istemlerinin haksız olduğunu, savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdini hak kazandığı fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili ücret alacağının ödenmemesi sebebiyle fesh ettiği, kıdemi, ustalığı ve tanık beyanları dikkate alındığında en son aylık 1.600 USD ücret aldığı, bir kısım aylık ücret alacağı da olduğu, ancak, çalıştığı dönem içinde 70 gün yıllık izne hak kazandığı anlaşılsada davacının yurda giriş çıkış kayıtlarına göre 70 günden fazla izin kullandığı, bu sürelerin rapor veya mazeret yada benzeri sebeplerle kullanıldığının davacı tarafından iddia ve isbatlanmaması karşısında bu sürelerin yıllık izin olarak kabulü gerekeceğinden davacının yıllık izin ücret alacağına hak kazanmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Hükmedilen 2372,98 USD alacağın ulusal bayram ve genel tatil ücretine ilişkin olduğu anlaşılmakta olup, Mahkemece bu miktara kısa kararda fazla çalışma ücreti, gerekçeli kararda ise hafta tatili ücreti denilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilip bozma nedeni yapılmamıştır.
2- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
a- Davacı davalı işyerinde çalışırken yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ileri sürüp alacak talebinde bulumuştur.
Mahkemece " davacının çalıştığı dönem içinde 70 gün yıllık izine hak kazandığı anlaşılsada davacının yurda giriş çıkış kayıtlarına göre 70 günden fazla izin kullandığı, bu sürelerin rapor veya mazeret yada benzeri sebeplerle kullanıldığının davacı tarafından iddia ve isbatlanmaması karşısında bu sürelerin yıllık izin olarak kabulü gerekeceği" gerekçesi ile talep red edilmiştir.
Davacının yıllık izinlerini kullandığını ispatlama ödevi işverende olup, yurt dışında çalışan davacının Türkiye"de olduğu zamanlarda yıllık ücretli izin kullandığına dair işverence belge ibraz edilmediği gibi davacı bu sürelerde ücret de almadığını dile getirmiştir.
4857 sayılı İş Kanunun 57. maddesi gereği yıllık izin dönemine ilişkin ücretin işçi izne başlamadan önce peşin ödenmesi gerektiğine göre, ücretin Türkiye" ye geldiği dönemde davacıya ödenip ödenmediği araştırılmalı ve çıkan sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile talebin reddi isabetsizdir.
b- Fazla mesai ücretinin hesabı yönünden taraflar arasında uyuşmazlık bulunmakta olup fazla mesai süresine davacının 7. gün yaptığı çalışmasından 7,5 saati aşan kısım da eklenerek fazla çalışma ücretinin hesabı yapılması gerektiği düşünülmeden fazla çalışma ücretinin eksik belirlenmesi de hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.