MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, bozmaya uyarak yapılan yargılama sonunda isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş, Dairemizin 12.05.2014 gün ve 2014/ 13405 Esas, 2014/ 15360 Karar sayılı kararı ile fazla çalışma ücretinden verimliliği teşvik primi kesilmesinin hatalı olduğu noktasında hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece, bozma ilamı içeriğinin somut olaya uymadığı gerekçesiyle direnme kararı verilmiştir.
Direnme kararının süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmiş olup, Dairemizin 6352 sayılı kanunun 40. maddesi ile eklenen 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ikinci maddesi uyarınca öncelikle inceleme yetkisi olduğu anlaşılmakla dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dairemizin “Belirtmek gerekir ki davalı tarafın mahsup defi incelendiğinde Verimliliği Teşvik Primi ek bir ödemedir. Fazla çalışmanın alternatifi olmadığı gibi, işçiler fazla çalışma yapsınlar ya da yapmasınlar oranları değişmekle beraber bu ödemeye hak kazanacaklarıdır. Fazla mesai zamanları için bunun ödenmeyeceğinin ifade edilmesi ek ödemenin sadece normal çalışma süreleri için öngörüldüğünü gösterir. Bu nedenle davacının fazla çalışma ücretinin % 15 olarak ödenen verimliliği teşvik priminden mahsubu hatalıdır” gerekçesi ile verilen karara karşı yerel mahkemece “Yargıtay bozma ilamının dosya içeriğine uygun olmadığı anlaşılmaktadır. Tarafları aynı olan mahkememizce verilen diğer dosyalarla bu dosyanın Yargıtay"da aynı gün görüşülmesi nedeniyle sevhen bozma kararı verilmiş olduğu anlaşılmakla mahkememizce verilen önceki kararda direnilmesine karar verilmesi gerektiği” gerekçesi ile direnilmiş olup, bozma kararının farklı bir dosya ile karıştırılmak suretiyle oluşturulduğu, bu nedenle direnmenin doğru olduğu, yerel mahkemesince bu hususun düzeltildiği anlaşıldığından, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun geçici ek ikinci maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz eden yükletilmesine, 23/03/2015 tarihinde oy birliği ile karar verildi.