MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı ile fazla çalışma, bayram tatili ve hafta tatili çalışma ücreti, genel tatil ücreti, ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile maaş, fazla mesai,hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının ödenmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Hafta tatil günlerindeki çalışma karşılığı ayrıca talepte bulunulmuş olup mahkemece bu alacak hüküm altına alındığı halde aynı sürenin fazla çalışma alacağı hesabında da hesaba dahil edilerek mükerrer ödemeye sebebiyet verecek şekilde fazla çalışma hesabı hatalıdır. Fazla çalışma haftada 6 gün üzerinden hesaplanıp, hafta tatili çalışmasının 7,5 saatten fazlası eklenerek haftalık fazla çalışma süresi belirlenmelidir.
3-Mahkemece fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarından % 40 oranında takdiri indirim yapılmıştır.Tanık beyanları ile hesaplanan mesai, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarından yapılan takdiri indirim oranı, hakkın özünü etkileyecek derecede yüksek olup, bu indirim oranı içtihatların gözettiği amacı aşmaktadır. Mahkemece daha makul oranda indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi bozma nedeni yapılmıştır.
4-Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanununun 68 inci maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63 üncü maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68 inci maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla mesai ücret hesabında davacının 2010 yılına kadar günlük 12 saatlik vardiya ile İş Kanunu 68.maddesi gereği verilmesi gereken 1 saatlik ara dinlenmesinin düşümü ile günlük 11 saat haftalık 77 saat çalıştığı tespit edilmiş ise de, yukarıda belirtilen ilke kararımıza göre 11 saatten fazla çalışmalarda en az 1,5 saat ara dinlenmesi düşülmesi gerekirken yazılı şekilde 1 saat ara dinlenmesi düşülerek fazla mesai ücret alacağının tespiti hatalıdır.
5-Hükmedilen miktarın net mi yoksa brüt mü olduğunun kararda belirtilmemesinin infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.