Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 1.000 TL maddi ve 10.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak
davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.07.2012 tarihli ve 2011/372 esas, 2012/252 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) halk arasında korku ve panik yaratmak amacıyla tehdit suçundan tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz incelemesinde onanarak 19.12.2013 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 10.02.2014 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı anlaşılmıştır.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Davacının Bursa 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 16.05.2011 tarihli ve 2011/125 sorgu numarasına istinaden “suç işlemek için kurulan örgüte üye olma, halk arasında korku ve panik yaratmak amacıyla tehdit ve kamu hizmetine tahsisli mallara zarar verme” suçlarından tutuklandığı, ancak dosya kapsamında suç işlemek için kurulan örgüte üye olma suçundan yapılan soruşturma sonucuna ilişkin bir bilgi bulunmadığı, UYAP kayıtlarından yapılan araştırmada suç işlemek için kurulan örgüte üye olma suçuna ilişkin evrakın CMK"nın 250. maddesi ile yetkili İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildiği ve 2011/1488 soruşturma sayısını aldığı, halen İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 2011/199727 sayısında kayıtlı olduğu, ayrıca UYAP kayıtlarında yapılan incelemede davacı hakkında aynı tarihte işlediği kamu hizmetine tahsisli mallara zarar verme suçundan Bursa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.07.2013 tarihli ve 2011/1212 esas, 2013/505 sayılı kararı ile 1 yıl 6 ay 22 gün erteli hapis cezasına mahkum edildiği görülmekle, İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığında bulunan suç işlemek için kurulan örgüte üye olma suçuna ilişkin soruşturma sonucunun araştırılması, Bursa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/1212 esas, 2013/505 karar sayılı dosyasının incelenerek, mahkumiyete konu kamu hizmetine tahsisli mallara zarar verme suçunun Bursa 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 16.05.2011 tarihli ve 2011/125 sorgu sayılı tutuklama kararında geçen suç ile aynı olup olmadığının belirlenmesi, aynı suç olduğunun ve mahkumiyet kararının kesinleştiğinin belirlenmesi halinde açılan tazminat davasının reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,


2) Kabule göre de;
a) Manevi tazminat miktarı belirlenirken objektif bir kriter olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, gözaltına alınmasına ve tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre, tutuklama tarihinden itibaren faize hükmedilmesi nedeniyle tazminat davasının kesinleştiği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle, hakkaniyet ölçüsünü aşmayacak bir şekilde, hak ve nasafet kurallarına uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken,
Davacının Bursa 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 16.05.2011 tarihli ve 2011/125 sorgu numarasına istinaden “halk arasında korku ve panik yaratmak amacıyla tehdit, suç işlemek için kurulan örgüte üye olmak ve kamu hizmetine tahsisli mallara zarar vermek” suçlarından tutuklandığı, Bursa H Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünün 14.08.2011 tarihli yazısında, suç işlemek için kurulan örgüte üye olma suçuna ilişkin tevkifin 16.05.2011-12.08.2011 tarihleri arasında infaz gördüğünün belirtilmesi karşısında, davacı hakkındaki “halk arasında korku ve panik yaratmak amacıyla tehdit” suçuna ilişkin tevkifin en fazla 15 gün infaz görmüş olabileceği dikkate alınmadan, davacı için hükmedilen manevi tazminat miktarının 103 gün tutuklu kaldığı kabul edilerek, bu süreye göre de anılan ölçütlere uymayacak şekilde fazla tayini,
b) 29/05/1957 tarih ve 4-16 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında belirtildiği üzere, ait olduğu davada hüküm altına alınması gereken vekalet ücreti, yargılama giderleri kapsamında olup bu hak asıl davadan bağımsız olarak dava konusu yapılamayacağından ceza davasında ödenmeyen vekalet ücretinin, maddi tazminat kapsamına dahil edilemeyeceği, ancak mahkemece hükmedilmesi gereken vekalet ücretinin üzerinde bir ödeme yapıldığının itibar edilebilir bir belge ile ispat edilmesi halinde fazla yapılan ödeme miktarının talep edilebileceği, dolayısıyla dayanak Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.07.2012 tarihli ve 2011/372 esas, 2012/252 sayılı beraat kararında davacı lehine hükmedilmesi gereken vekalet ücretinin hükmün verildiği tarihte yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre 2.400 TL olduğu ve davacı tarafından ancak bu miktarın üzerinde avukata yaptığı ödemeyi talep edebileceği, ibraz edilen 02.08.2011 tarihli serbest meslek makbuzundaki 2.200 TL"nin maktu vekalet ücretinin altında kalması nedeniyle maddi tazminat olarak ödenmesine karar verilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde maddi tazminata hükmedilmesi,
c) Gerekçeli karar başlığında 10.02.2014 olan dava tarihinin suç tarihi olarak ve 04.07.2012 olarak yazılması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince, hükmün kısmen isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06.04.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.