Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 62/1, 52. 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm ile temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 08/04/2015 tarihli hükümle 2000 TL adli para cezası yanında, TCK"nın 53/6. maddesi uyarınca sürücü belgesinin de geçici olarak alınmasına karar verilmesi sebebiyle hükmün temyizi kabil olduğu anlaşılmakla temyiz isteminin reddine ilişkin 09/04/2015 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçu TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince, 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, katılanın hükümden sonra 09/04/2015 havale tarihli dilekçesiyle şikayetten vazgeçtiğini beyan ettiği, sanığın da 10/04/2014 tarihli temyiz dilekçesinde katılanın şikayetten vazgeçtiğini belirterek vazgeçmeye karşı herhangi bir itirazının bulunmadığı ve vazgeçmeyi zımnen kabul ettiği anlaşılmakla; davanın düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirdiğinden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki davanın katılanın, şikayetten vazgeçmesi nedeniyle TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 05/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.