MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA :Davacı, ücret, ilave tediye ve ikramiye fark alacaklarının
ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı işçi, davalı Bakanlığa ait işyerinde sendika üyesi işçi olarak çalışmaya devam ettiğini ve 11,12,13 ve 14. dönem toplu iş sözleşmesi hükümlerinin tam olarak uygulanmaması sebebiyle ücret, ilave tediye ve ikramiye farkı alacaklarının ödetilmesi isteğiyle bu davayı açmıştır.
Davalı işveren ücret artışlarının toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre yapıldığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece isteklerin kabulüne karar verilmiş, kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dilekçesinde davacının jeoloji mühendisi olarak çalıştığı ileri sürülmüş, davalı işveren de 4 yıl ve daha yukarı yüksek eğitime sahip temininde güçlük çekilen personel olması sebebiyle davacının bakanlık oluru ile alınan yüksek ücretle çalıştırıldığını bu uygulamanın 2000 yılında sona erdiğini belirtmiştir. Aynı cevap dilekçesinde ve diğer aşamalarda davacı işçinin geçici olarak çalışan mevsimlik işçi olduğundan söz edilmiş ve 2001 yılında daimi kadroya alındığı açıklanmıştır. Böyle olunca davacının temininde güçlük çekilen ve bakanlık oluru alınarak toplu iş sözleşmesinde belirlenenin üzerinde bir ücretle çalışan personel olup olmadığı konusunda tereddüt ortaya çıkmıştır. Öncelikle bu konu açıklığa kavuşturulmalı ve davacının geçici işçi olup olmadığı belirlenerek hesaplama buna göre yapılmalıdır.
Taraflar arasında temel uyuşmazlık, 11,12,13 ve 14. Dönem toplu iş sözleşmelerine göre ödenmesi gereken yevmiyeler ile 31.12.2004 tarihinde süresi sona eren toplu iş sözleşmesinin art etkisi noktasında toplanmaktadır.
Hükme esas alınan bilirkişi tarafından 1.1.2005 tarihinden sonraki dönem için de ücret artışı uygulanarak bir hesaplamaya gidildiği anlaşılmaktadır. Dosya içeriğine göre 14. dönem toplu iş sözleşmesinin süresi 31.12.2004 tarihinde sona ermiş ve yeni bir toplu iş sözleşmesi imzalanmamıştır. 2822 sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanunun 6. maddesinde, süresi sona eren toplu iş sözleşmesi hükümlerinin iş sözleşmesi hükmü olarak
devam edeceği şeklindeki düzenleme, kazanılmış hakların korunması amacına yöneliktir. Süresi sona eren toplu iş sözleşmesinin ardından işverenin yürürlülüğü sona eren hükümlere göre yeniden ücret artışı yapma zorunluluğu bulunmamaktadır. Bu itibarla mahkemece 1.1.2005 tarihinden sonraki dönem için, süresi sona eren toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre ücret artışına gidilmesi hatalı olmuştur. Bununla birlikte dosya içeriğine göre 2005 yılında Kamu Toplu İş Sözleşmeleri Çerçeve Protokolü imzalanmış olup, davacı işçiye yapılan ödemelerin anılan protokollere uygun olup olmadığı belirlenmeli ve gerekirse bu yönde hesaplamaya gidilmelidir.
Öte yandan aynı mahiyetteki dava dosyalarının Dairemizce temyiz incelemesi sırasında işyerinde, Öz Orman İş Sendikası ile davalı arasında 2.3.2009 tarihinde geriye dönük olmak üzere 1.1.2005- 31.12.2007 tarihleri arasında uygulanmak üzere toplu iş sözleşmesi imzalandığı anlaşılmakla, iddia edilen toplu iş sözleşmesi istek konusu dönemleri de ilgilendirmekte olup, bu yönde gerekli araştırmaya gidilmeli ve davacı işçinin adı geçen sendika üyesi olup olmadığı ya da dayanışma aidatı kesilmesi yönünde talepte bulunup bulunmadığı belirlenmeli sonucuna göre bir karar verilmelidir.
Eksik incelemeyle sonuca gidilmesi hatalı olup kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 16.03.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.