Danıştay 10. Daire 1995/3314 Esas 1997/2257 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 1995/3314
Karar No : 1997/2257

Temyiz Eden (Davalı) : Maliye Bakanlığı - ANKARA
Karşı Taraf (Davacı) : Adalet Bakanlığı - ANKARA
İstemin Özeti : …, Merkez, … Mahallesi, … ada, … parselde kayıtlı taşınmaz üzerine hakim ve cumhuriyet savcıları ile adalet personeli için yaptırılan 7 katlı 14 daireli B Blokun konut olarak kullanılmak üzere Maliye Bakanlığına tahsisine ilişkin 18.4.1994 günlü ve 18241 sayılı davalı idare işleminin iptali istemiyle açılan dava sonucunda, … İdare Mahkemesince; dava konusu işlemin iptali yolunda verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın temyizen incelenip bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Yerinde olmadığı ileri sürülen temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
D.Tetkik Hakimi : …
Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi ile usul ve hukuka uygun bulunan mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmüştür.
Danıştay Savcısı : …
Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49.maddesinin 1.fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp idare mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle idare mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onuncu Dairesince gereği düşünüldü:
Dava; …, Merkez, … Mahallesi, … ada, … parselde kayıtlı taşınmaz üzerine hakim ve cumhuriyet savcıları ile adalet personeli için yaptırılan 7 katlı 14 daireli B Blokun konut olarak kullanılmak üzere Maliye Bakanlığına tahsisine ilişkin 18.4.1994 günlü ve 18241 sayılı davalı idare işleminin iptali istemiyle açılmıştır.
Açılan bu dava sonunda, … İdare Mahkemesince; 3194 sayılı İmar Yasasının 3. maddesinde, herhangi bir sahanın her ölçekteki plan esaslarına, bulunduğu bölgenin şartlarına ve Yönetmelik hükümlerine aykırı maksatlar için kullanılamayacağı kuralına yer verildiği, idari işlem ve eylemlerin önceden tesbit olunan hukuk kurallarına uygun olmasının hukuk devleti anlayışının ve hukuka uygunluk ilkesinin gereği olduğu, bu ilkenin doğal bir sonucu olarak bütün idari işlemlerin hukuken geçerli bir sebebe dayanması ve yasalarda belirlenen esaslara uygun suretle tesis edilmesi gerektiği, imar planı uyarınca 1983 yılında hakim ve cumhuriyet savcıları ile diğer adalet personeline konut yapımı için kamulaştırılan, kamulaştırma bedeli Adalet Bakanlığınca ödenilen, yasal zorunluluk nedeniyle tapuda hazine adına kaydedilen, 1984 yılında kamulaştırma amacına uygun olarak kullanılmak üzere Adalet Bakanlığına Milli Emlak Genel Müdürlüğünün 16.4.1984 günlü, 12788 sayılı yazısı ile tahsis olunan taşınmazın imar planındaki kullanım amacında herhangi bir değişiklik olmaksızın üzerine kat karşılığı 4 Blok ve sosyal tesis yapımından sonra, zemin+7 katlı 14 daireli B Blokun Maliye Bakanlığınca kendi idarelerine tahsis edilmesini gerektiren hukuken geçerli bir neden bulunmadığı, yasa kuralı ile öngörülen imar planındaki kullanım amacına uygun olmadığı, davalı idarece, tahsis işlemine konu taşınmazın imar planında özel olarak Adalet Bakanlığı Sosyal Tesis ve Lojman alanı olarak gerektirse de Resmi Kurum ve Sosyal Tesis alanı olarak ayrılmış, olduğu, bu nedenlede tüm resmi kurum personelinin lojmanlardan faydalanacağı öne sürülmekle ise de; dava dilekçesine ekli onaylı imar planı paftasında tahsis işlemine konu olan taşınmazın "Adliye Sosyal Tesis ve Lojman Alanı" olarak özellikle ayrılmış olduğu anlaşıldığından bu konuya ilişkin davalı idare savının yerinde görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davalı idare tarafından; kamu yararı ve kamu hizmeti gerekleri dikkate alınarak, yasal yetkiye dayanılarak tahsis işleminin yapıldığı ileri sürülerek anılan Mahkemenin … gün ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
İdare ve Vergi Mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 3622 sayılı Yasayla değişik 49.maddesinde yer alan sebeblerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen ve yukarıda özetlenen gerekçelere dayalı olarak verilen … İdare Mahkemesinin … tarih E:…, K:… sayılı kararı, usul ve hukuka uygun olup, bozma nedeni bulunmadığı anlaşıldığından, temyiz isteminin reddine ve anılan kararın onanmasına, 9.6.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.