4. Hukuk Dairesi 2020/488 E. , 2020/3607 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi .... Hukuk Dairesi
Davacı Maliye Hazinesi adına ... Vergi Dairesi Müdürlüğü vekili Avukat ... tarafından, davalı ... Tic. Ltd. Şti. aleyhine 06/09/2010 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 01/11/2016 günlü karara karşı davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun HMK"nın 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine dair verilen 21/12/2017 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle davacının temyiz talebinin reddine dair verilen 01/02/2018 günlü ek kararın ve esasına ilişkin kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-) Davacının ek karara yönelik temyiz itirazları yönünden;
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362/1-a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK’ya eklenen Ek-Madde 1’de öngörülen yeniden değerleme oranı dikkate alındığında 2017 yılı için 41.530,00 TL’dir.
HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 41.530,00 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir. Kesin olan kararların temyizinin istenilmesi halinde Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi tarafından bu konuda temyiz dilekçesinin reddine karar verilebileceği gibi, verilmemiş olması halinde Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilecektir.
Somut olayda; davacı 6183 sayılı Kanunun 79/6.maddesi gereğince, dava dışı borçlunun toplam 3.183.130,00 TL’lik vergi borcunun üçüncü kişiden tahsili isteminde bulunmuş, ilk derece mahkemesince davanın reddine karar verilmiş, bu karara karşı davacı taraf istinaf kanun yoluna başvurmuştur. Bölge Adliye Mahkemesince davacı vekilinin istinaf isteminin HMK"nın 353/1. fıkra (b-1) bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir. Davada reddedilen miktar 3.183.130,00 TL olup davacı yönünden temyize konu edilen miktar, yukarıda belirtildiği şekilde Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi olan 2017 yılı itibariyle kesinlik sınırı olan 41.530,00 TL’nin üzerinde olduğundan Bölge Adliye Mahkemesinin esas hakkında verdiği kararı adı geçen davacı yönünden temyizi kabil olup, Bölge Adliye Mahkemesinin miktar itibariyle kesin olduğundan bahisle davacının temyiz isteminin reddine ilişkin 01/02/2018 tarihli ek kararının kaldırılarak asıl karara ilişkin temyiz isteminin incelenmesine geçilmesi gerekmiştir.
2-) Davacının asıl karara yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş ve verilen kararda bir isabetsizlik görülmemiş olmasına göre davacı vekilinin yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün HMK 370/1. maddesi gereğince onanması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no’lu bentte gösterilen nedenlerle davacının ... Bölge Adliye Mahkemesi .... Hukuk Dairesinin 01/02/2018 tarihli ek kararına yönelik temyiz isteminin kabulü ile, ... Bölge Adliye Mahkemesi .... Hukuk Dairesinin 01/02/2018 tarihli ek kararın kaldırılmasına; (2) no’lu bentte açıklanan nedenlerle davacının asıl karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün HMK 370/1. maddesi gereğince ONANMASINA, HMK 302/5 ve 373. maddeleri uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine 22/10/2020 gününde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.