Kasten yaralama suçundan sanık..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 29, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince iki kez 1.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ... Sulh Ceza Mahkemesinin 20/12/2010 tarihli ve 2009/1927 esas, 2010/1198 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, deneme süresi içerisinde sanığın kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle hükmün açıklanmasına 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 29, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince iki kez 1.000.00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, dair ... Asliye Ceza Mahkemesinin 03/11/2014 tarihli ve 2014/231 esas, 2014/260 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı"nın 29.01.2015 tarih ve 2015/2345 – 6868 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 12.02.2015 tarih ve 2015/45609 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinden sonra, deneme süresi içerisinde sanığın kullanmak için uyuşturucu ve uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak suçunu işlediğinden bahisle açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de, sanığın deneme süresi içerisinde işlemiş olduğu uyuşturucu madde bulundurmak suçundan dolayı yapılan yargılaması sonucunda, ... Ağır Ceza Mahkemesinin 19/11/2013 tarihli ve 2013/444 esas, 2013/515 sayılı karan ile sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, bir başka olay sebebiyle Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 27/02/2007 tarihli ve 2007/734 esas, 2007/806 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK"nin 191. maddesinin 2 ve 5. fıkraları gereğince hüküm verilmesinin geri bırakılmasına hükmedilmesi ve kişinin tedavi ve denetimli serbestlik sürecini iyi halli geçirmesi durumunda, hakkındaki kamu davasının düşmesine karar verilmesi zorunluluğu dolayısıyla ortada bir ceza mahkumiyeti bulunmadığı, anılan maddenin 2. fıkrası son cümlesine göre de, tedavi ve denetimli serbestlik kararının durma kararı niteliğinde olduğu nazara alındığında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın açıklanmasının dayanağının henüz bulunmadığı, ancak sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymadığı takdirde, anılan maddenin 5. fıkrası uyarınca davaya devam edilerek hüküm verileceği cihetle, bu aşamada
hükmün açıklanması şartlarının oluşmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
... Bakanlığı"nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Antalya 22. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/11/2014 tarihli ve 2014/231 esas, 2014/260 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.