Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/12756 Esas 2022/4865 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme ve kullanma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

I- Sanık ... hakkında sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarından kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.11.2018 tarih ve 2018/427-2018/517 sayılı ilamında da açıklandığı üzere, sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK‘nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığı dikkate alınarak tebliğnamedeki 1 numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, “sahte fatura düzenleme ve kullanma” suçları birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olup biri diğerinin unsuru olmadığı gibi her iki suçun birbirine dönüşmeyeceği nazara alındığında; sanık hakkında ''2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme ve kullanma'' suçlarından kamu davası açıldığı halde, her suç için ayrı ayrı hüküm kurulması ve aynı takvim yılına ait birden fazla fatura düzenlenmesi ve birden fazla beyanname döneminde sahte fatura kullanılması hâlinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden sanığın eylemi tek suç kabul edilerek eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında sahte fatura düzenleme ve kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesine gelince;
Sanık hakkında Boğazlıyan Cumhuriyet Başsavcılığının 17.12.2012 tarih ve 2012/760 Esas sayılı iddianamesi ile “2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan mütalaa alınmadan dava açıldığı, ayrıca “2010 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan ise mütalaa olmadığı ve kamu davası açılmadığı anlaşılmakla; CMK'nin 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca kovuşturmanın durmasına karar verilerek, 213 sayılı VUK'nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceği Vergi Dairesi Başkanlığından sorulmasından ve mütalaa şartı yerine getirilirse “2010 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan dava açılması sağlanmasından sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, yargılamaya devamla mahkumiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.