Danıştay 7. Daire 2018/2430 Esas 2020/5004 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/2430
Karar No : 2020/5004

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı adına
… (…) Gümrük Müdürlüğü …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …Tekstil Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli 12/11/2009 tarih ve 196004 sayılı beyannameyle 28/08/2009 tarih ve 2009/D1-03940 sayılı dahilde işleme izin belgesi kapsamında geçici olarak ithal edilen eşyaya ilişkin olarak, ihraca ilişkin belgelerin gerçeği yansıtmadığının tespit edilmesi üzerine, anılan eşyaya isabet eden gümrük ve katma değer vergileri ve dampinge karşı vergi ile hesaplanan faizin, kaynak kullanımını destekleme fonu payı ile fon payı üzerinden hesaplanan cezai faizin ve gümrük ve katma değer vergileri üzerinden, 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 238. maddesi uyarınca karara bağlanan para cezasının tahsili amacıyla düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Bozma kararı üzerine, olayda, uyuşmazlık konusu ödeme emri ile tahsili amaçlanan para cezasına karşı açılan davada verilen kararın Danıştay Yedinci Dairesinin 19/11/2015 tarih ve E:2013/2057, K:2015/6509 sayılı kararıyla bozulması üzerine yeniden … Vergi Mahkemesinin … sayılı esasına alınması sebebiyle anılan davaya konu para cezasının tahsil işlemlerinin 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 27. maddesi uyarınca durması nedeniyle, dayanağı kalmadığından ödeme emrinin para cezasına ilişkin kısmında hukuka uyarlık görülmediği; ödeme emrinin, vergilerin tahsiline ilişkin kısmına gelince; ihracat taahhüdünün yerine getirildiğinden bahisle taahhüt hesabı kapatılıp, teminatların iade edilmesinden sonra rejim şartlarının ihlal edildiğinin tespiti üzerine ithalat vergilerine tabi bir eşyanın, 4458 sayılı Kanuna aykırı bir şekilde Türkiye Gümrük Bölgesine girmesi hali söz konusu olacağından ve aynı Kanun'un 184. maddesine göre, gümrük yükümlülüğü doğacağından, gümrük vergileri alınmadan yurda girişi yapılan eşyaya ilişkin gümrük vergilerinin, Gümrük Kanunu'na göre tahakkuk ettirilerek, yükümlüsüne bildirilmesi suretiyle, yükümlülerin, bu bildirimlere karşı anılan Kanun'un 242. maddesinde öngörülen idari itiraz yollarına başvurabilmelerine ve taleplerinin reddi üzerine de otuz gün içinde dava açabilmelerine olanak tanınması gerekirken, rejimin tamamlanması nedeniyle hukuk aleminden kalkan tahakkukların 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Kanun'un 37. maddesine göre bir ay içerisinde ödenmesi aksi takdirde teminatın paraya çevrileceği yolunda hukuka aykırı olarak tesis edilen işlem ile kesinleştirilen kamu alacağının ödeme emri ile tahsilinde de hukuka uygunluk bulunmadığı; bu durumun "borcum yoktur" iddiası kapsamında değerlendirilmesinin icap ettiği gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacının, Gümrük Kanunu'nun 242. maddesi uyarınca yaptığı itiraz başvurusunun reddi üzerine işbu davanın açıldığı, dolayısıyla usule ilişkin herhangi bir hak kaybına uğramadığı, tesis edilen işlemin hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Uyuşmazlık konusu ödeme emrinin para cezalarına yönelik kısmına ilişkin olarak; para cezasına karşı açılan davada verilen kararın, Dairemizin 19/11/2015 tarih ve E:2013/2057, K:2015/6509 sayılı kararı ile bozulması üzerine verilen …Vergi Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı davanın reddi yönündeki kararının taraflarca temyiz edilmeyerek kesinleştiğinin anlaşıldığı; ödeme emrinin vergilere ilişkin kısmına gelince; vergilere karşı açılan davada, verilen kararın, Dairemizin 19/11/2015 tarih ve E:2013/2054, K:2015/6464 sayılı kararı ile bozulduğu, bozma üzerine … Vergi Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla verilen davanın kısmen reddine, kısmen de iptaline yönelik kararın da redde ilişkin hüküm fıkrasının temyiz edilmeyerek kesinleştiği, iptale ilişkin(kaynak kullanımını destekleme fonu üzerinden müeyyide olarak hesaplanan cezai faiz yönünden) hüküm fıkrasının ise, idarenin temyizi sonrası Dairemizin 01/12/2020 tarih ve E:2018/1366, K:2020/4999 sayılı kararıyla onandığı görüldüğünden; mahkeme kararının, ödeme emri içeriği alacağın, kaynak kullanımını destekleme fonu üzerinden müeyyide olarak hesaplanan cezai faizden kaynaklanan kısmı yönünden yukarıda belirtilen gerekçeyle yerinde bulunduğundan davalı idarenin temyiz isteminin reddi ile onanması gerektiği, diğer kısımlar yönünden ise, yukarıda verilen kararlar üzerine oluşan hukuki duruma göre yeniden karar verilmesi gerektiğinden anılan kısım yönünden temyiz isteminin kabulü ile mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Dosyanın ve Dairemiz kayıtlarının incelenmesinden; davaya konu ödeme emri içeriğinde yer alan vergiler, fon payı, faiz ve cezai faize ilişkin olarak açılan davada, Dairemizin bozma kararı üzerine … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, kaynak kullanımını destekleme fonu üzerinden müeyyide olarak hesaplanan cezai faize ilişkin kısmının, Bakanlar Kurulu Kararı eki Kaynak Kullanımını Destekleme Fonu Hakkında Kararın 8. maddesi uyarınca müeyyide olarak cezai faiz hesaplanması Anayasanın 38. maddesinde ifade edilen "kanunsuz suç ve ceza olmaz" ilkesine aykırılık oluşturacağı gerekçesiyle iptal edildiği, bu kısım dışında vergiler, fon payı ile bu vergilere bağlı olarak hesaplanan faizler yönünden ise davanın reddine karar verildiği, anılan kararın redde ilişkin hüküm fıkrasının davacı tarafından temyiz edilmeyerek kesinleştiği, iptale ilişkin hüküm fıkrasının ise davalı idarenin temyizi üzerine Dairemizin 01/12/2020 tarih ve E:2018/1366, K:2020/4999 sayılı kararıyla onandığı anlaşılmıştır.
Davaya konu ödeme emrinde yer alan para cezasına ilişkin kısma gelince; 4458 sayılı Kanun'un 238. maddesi uyarınca alınan cezaya karşı yapılan itirazın reddi üzerine açılan davada, Dairemizin bozma kararı üzerine davanın reddi yolundaki … Vergi Mahkemesi'nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının da davacı tarafından temyiz edilmeyerek kesinleştiği tespit edilmiştir.
Bu hukuki durum karşısında; mahkeme kararının, ödeme emri içeriği alacağın, kaynak kullanımını destekleme fon payı üzerinden müeyyide olarak karara bağlanan cezai faiz yönünden iptale ilişkin hüküm fıkrasında, cezai faiz tahakkukunun iptal edilmiş ve Dairemizce de onanmış olması sebebiyle sonucu itibarıyla isabetsizlik bulunmamıştır.
Davaya konu ödeme emrinin, gümrük ve katma değer vergileri ile dampinge karşı vergi ve hesaplanan faizin, kaynak kullanımını destekleme fonu payı ile gümrük ve katma değer vergileri üzerinden hesaplanan para cezasına dair kısımlarının iptaline ilişkin hüküm fıkrasında ise, bu kısımlar hakkında yukarıda yer verilen kararlar üzerine oluşan hukuki duruma göre yeniden karar verilmesi gerektiğinden, mahkeme kararının anılan hüküm fıkrasının bozulması gerekmiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının; davaya konu ödeme emrinin kaynak kullanımını destekleme fonu üzerinden müeyyide olarak hesaplanan cezai faizden kaynaklanan kısmının iptaline ilişkin hüküm fıkrasına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. Temyiz isteminin kısmen de kabulüne ve Mahkeme kararının, ödeme emrinin cezai faiz dışındaki unsurlara ilişkin hüküm fıkrasının ise BOZULMASINA,
3. Bozulan kısım hakkında yeniden bir karar vermek üzere dosyanın Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.