Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/1942 Esas 2022/5655 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura kullanma, sahte fatura düzenleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Sanık hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan da dava açıldığı anlaşılmakla bu suçtan mahallinde hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
1)2009 yılında sahte fatura kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığa yüklenen “2009 yılında sahte fatura kullanma” suçunun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, 25.01.2010 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
2)2010 yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
213 sayılı VUK'nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın “2009 yılında sahte fatura kullanma” suçundan verildiği ve sanık hakkında “sahte fatura düzenleme” suçundan verilmiş bir mütalaa bulunmadığı halde Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 17.11.2011 tarihli ve 2011/38675 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında "sahte fatura düzenleme" suçundan kamu davası açıldığı, 213 sayılı VUK’nin 367. maddesi uyarınca kovuşturma şartı olan mütalaa ve dayanağı olan vergi suçu raporu ile eklerinin ise sahte fatura kullanma suçuna ilişkin olduğu, sahte belge düzenleme ve sahte belge kullanma eylemlerinin birbirinden bağımsız ve ayrı suçları oluşturduğu ve birbirine dönüşmeyeceği dikkate alınarak; iddianameye konu olan sahte fatura düzenleme suçu yönünden sanık hakkında 213 sayılı VUK'nin 367. maddesi gereğince dava şartı olan mütalaanın verilip verilmeyeceğinin Vergi Dairesi Başkanlığından sorulması, verilmeyeceğinin anlaşılması durumunda dava şartı yokluğu nedeni ile davanın düşmesine karar verilmesi gerekeceği gözetilmeden, yargılamaya devamla hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 04.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.