Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/12526 Esas 2022/5685 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakkı olmayan yere tecavüz imar kirliliğine neden olma resmi belgede sahtecilik, kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet


Sanık ... müdafisinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmolunan cezanın süresine göre koşulları bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 318. maddesi uyarınca reddine oy birliğiyle karar verildikten sonra gereği görüşüldü;
A) Sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... hakkında “resmi belgede sahtecilik” suçundan, ... hakkında “kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği” suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin temyizlerinin incelenmesinde;
Sahtecilik suçlarında suçtan zarar görenin suçun maddi unsurunun hedef aldığı kişi olması ve suçun konusunu oluşturan abonelik sözleşmesi tesisi için düzenlenen belgelerin şikayetçi kuruma karşı kullanılmaması nedeniyle, yüklenen resmi belgede sahtecilik suçundan doğrudan zarar görmeyen şikayetçi kurumun kamu davasına katılma ve hükmü temyiz etme hakkının bulunmadığı; usulsüz olarak verilen katılma kararının hükmü temyiz etme yetkisi vermeyeceği anlaşılmakla, şikâyetçi kurum adına vekilinin temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK‟nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B) Sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... hakkında “hakkı olmayan yere tecavüz” ve “imar kirliliğine neden olma” suçlarından, ..., ..., ..., ..., ..., ... hakkında “hakkı olmayan yere tecavüz” suçundan, sanık ... hakkında “imar kirliliğine neden olma” suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik katılan vekilinin, sanık ... ve ... hakkında “imar kirliliğine neden olma ve resmi belgede sahtecilik ” suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık ... ve sanık ... müdafisinin temyizlerinin incelenmesinde;
Sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ...’a yüklenen hakkı olmayan yere tecavüz ve imar kirliliğine neden olma, ..., ..., ..., ..., ..., ...’a yüklenen hakkı olmayan yere tecavüz, sanık ...’a yüklenen imar kirliliğine neden olma suçlarının Kanun’daki cezalarının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e maddesinde öngörülen olağan dava zamanaşımının, kesen son sebep olan sanık ...’un sorgusunun yapıldığı 25.11.2011 tarihinden; sanık ...’a ve ...’a yüklenen imar kirliliğine neden olma ve resmi belgede sahtecilik suçlarının Kanundaki cezalarının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK‟nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla katılan vekili, sanık ... ve sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanıklar hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımları nedeniyle 5271 sayılı CMKnin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE,
C) Sanık ... hakkında “kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği” suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafisinin temyizlerinin incelenmesinde;
1) Sanık hakkında ...’a ve ...’a düzenlediği belgeler yönünden kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın savunmasında suça konu belgeleri belediye emlak kayıtlarında yer alan bilgiler doğrultusunda düzenlediğini, sahte belge düzenlemediğini beyan etmesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek biçimde belirlenmesi bakımından; dosya kapsamında bulunan emlak vergisi bildirim formlarının kim tarafından düzenlendiği, belirtilen hususların beyana göre verilip verilmediği, ayrıca emlak vergisi bildirim formlarının düzenlendiği esnada bildirimde bulunan tarafından başka bir belge ibraz edilip edilmediğinin araştırılarak sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile mahkûmiyet hükümleri kurulması,
2) Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.04.2014 tarihli 2013/11-397 Esas ve 2014/202 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK'nin “Kamu güvenine karşı suçlar” bölümünde düzenlenen ve belgenin gerçeğe aykırı olarak düzenlenmesi ile kamu güveninin sarsıldığı kabul edilerek suç sayılıp yaptırıma bağlanan “belgede sahtecilik” suçunun hukuki konusunun kamu güveni olduğu, suçun işlenmesi ile kamu güveninin sarsılması dışında, bir veya birden fazla kişi de haksızlığa uğrayıp, suçtan zarar görmesi halinde dahi, suçun mağdurunun toplumu oluşturan bireylerin tamamının, diğer bir ifadeyle kamunun olduğuna dair kabulünün etkilenmeyeceği, eylemin belirli bir kişinin zararına olarak işlenmesi halinde bu kişinin mağdur değil, suçtan zarar gören olacağının kabul edilmesi gerektiği karşısında; sanığın eyleminin zincirleme şekilde işlenen kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçunu oluşturacağı gözetilmeden, iki ayrı kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği suçundan hüküm kurulması,
3) Sanık hakkında ...’a düzenlediği belge yönünden 5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı, Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 28.04.2011 tarih ve 2011/10873 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... adına elektrik aboneliği alabilmeleri amacıyla düzenlediği belgeler hakkında 9 kez cezalandırılması talebiyle “kamu görevlisinin resmi belgede sahteciliği" suçundan kamu davası açıldığı,......’a düzenlediği belge yönünden açılmış bir dava bulunmadığı gözetilmeksizin, iddianame dışına çıkılarak sanık hakkında hüküm kurulması yasaya aykırı,
4) Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 05.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.