MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Beraat

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığı gözetilerek; sanıklar hakkında, adlarına tesis ettirdikleri mükellefiyetlerinde 2009 takvim yıllarında sahte fatura düzenledikleri iddiası ile açılan davada, suça konu sahte faturaların dosya içerisinde olmadığı, ancak; Dairemizin 11.09.2018 tarihli 2016/8290 Esas 2018/6701 Karar sayılı ilamı ile faturaların sanıklar tarafından düzenlenip düzenlenmediğinin tespit edilmesi gerektiğinden bahisle yapılan bozmaya uyulmasına rağmen, faturaların bulunamadığı belirtilerek beraat hükümleri kurulmuş ise de; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak biçimde belirlenmesi bakımından; öncelikle Ba formlarında sanıktan mal ve hizmet satın aldığını beyan eden mükelleflerin hangi mükellefler olduğunun sanıkların bağlı bulunduğu vergi dairesi müdürlüğünden sorularak öğrenilmesi; sahte olarak düzenlendiği iddia olunan faturaların asıllarının, bu mükelleflerden veya bu mükelleflerin bağlı bulunduğu vergi dairesinden sorulmak suretiyle, getirtilip dosya içine konulması; suç konusu faturalar sanıklara gösterilerek faturalardaki yazı ve imzaların kendilerine ait olup olmadığının sorulması, kabul etmedikleri takdirde sanıkların yazı ve imza örnekleri temin edilerek, faturalardaki yazı ve imzaların aidiyeti yönünden uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması; faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorularak, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi, aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması, suç konusu faturaları kullanan şirket yetkilileri veya mükellefler tanık olarak dinlenilerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı veya tanıkları tanıyıp tanımadıklarının, faturaların verilip alınmasına sanıkların iştirakinin olup olmadığının sorulması, sonucuna göre tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanıkların hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 14.01.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.