Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe iade

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı, iş sözleşmesinin geçerli neden olmaksızın feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğinin tespitine, işe iadesine, işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen süre ücreti ve diğer haklara karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davalı şirketin 2013 ekonomik krizi sonrası bir türlü toparlanamadığını, 2013 yılında da toplu işçi çıkarmak zorunda kaldığını, yine de ekonomik durumun toparlanamadığını, en nihayetinde de tanıtım aktivitesinin durdurulması ve çalışan sayısının azaltılması için yönetim kurulu kararı alındığını, davacının da aralarında bulunduğu 49 kişinin görevine son verildiğini ve dolayısıyla şirket çalışan sayısının 10 a kadar düştüğünü, bu sebeple yaılan fesih işleminin geçerli nedene dayandığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davalı işveren tarafından yapılan fesih işleminin geçerli nedene dayandığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir .
Somut olayda davalı işveren tarafından yapılan fesih işleminin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Davalı işveren tarafından 11.07.2014 tarihli işletmesel karar ile “ şirketin saha teşkilatı tarafından yapılan tanıtım aktivitelerinin durdurulmasına ve bu nedenle şirkette çalışan saha teşkilatının ve buna destek veren ofis çalışanlarının sayısının azaltılmasına” karar verilmesi üzerine 17.07.2014 kurum kayıt tarihli Türkiye İş Kurumu İstanbul İl Müdürlüğüne yapılan başvuru ile şirketin sürekli zarar etmesi, pazarlama ve tanıtım faaliyetlerinin durdurulması kararı alındığından 49 işçinin 4857 sayılı Yasanın 29.maddesi uyarınca işten çıkarılmasına karar verildiği belirtilmiş, akabinde aynı gerekçelerde davacıya iş aktinin feshedildiği bildirilmiştir
Dosya üzerinden bilirkişi raporu aldırılmışsa da bu raporun yeterli inceleme ve değerlendirmeyi içermediği de anlaşılmıştır
Buna karşılık davalı işveren aleyhine olmak üzere yukarıda belirtilen işletmesel karar gereği toplu olarak işten çıkarılan bir kısım işçilerin açmış oldukları işe iade davalarında verilen işe iade kararlarının gerek Dairemizce gerekse Yargıtay 9.Hukuk Dairesince onandığı anlaşılmıştır. ( Bknz. Dairemizin 03.12.2015 tarih ve 2015/28432 E-2015/24220 K sayılı ilamı ile Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin 24.12.2015 tarih ve 2015/33141 E-2015/36767 K sayılı ilamı gibi)
Gerek dosya kapsamından gerekse emsal nitelikteki dosyalar ve sunulan emsal bilirkişi raporu birlikte değerlendirildiğinde davalı işveren tarafından yapılan fesih işleminin geçerli nedene dayanmadığı anlaşıldığından yeniden bilirkişi raporu aldırılmasına gerek görülmemiştir
Yapılan yargılama neticesinde davacının işe iadesine karar verilmesi gerekirken eksik ve yanılgılı değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3-Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 4(dört) aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4-Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5- Karar tarihinde alınması gereken 29,20 TL harçtan peşin alınan 25,20 TL harcın mahsubu ile bakiye 4,00 TL harcın davalıdan alınarak hazineye gelir kaydına,
6-Davacının yaptığı 69,00 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, davalının yaptığı yargılama giderlerinin ise kendi üzerinde bırakılmasına,
7-Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT.’ne göre 1.800,00 TL. avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8-Artan gider ve delil avansının ilgilisine iadesine,
9-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davacıya iadesine, 21/01/2016 gününde oybirliği ile KESİN olarak karar verildi.