MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) Katılan ...’a ait çalınan telefona ilişkin IMEI numarası çerçevesinde telefonun suç tarihinde ve sonrasında kullanılıp kullanılmadığı, kulanılmış ise kimler tarafından kullanıldığına ilişkin HTS raporları getirtilip, ilgili kişiler tanık sıfatı ile dinlenilerek telefonu elde ediş biçimleri ve sanık ile herhangi bir yakınlıklarının ve tanışıklıklarının olup olmadığı belirlenmesi ile sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
2) Sanığın müştekinin işyerinde kasadan sorumlu kasiyer olarak çalıştığı ve kendisine bizzat teslim edilmeyen sigaraları değişik zamanlarda çalması şeklinde gerçekleşen olayda, eylemin TCK"nın 142/1-b ve 43. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu ve hırsızlık suçundan ek savunma hakkı tanınıp hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, nitelendirmede hataya düşülerek yazılı şekilde TCK"nın 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
3) Olaya ilişkin görgüye dayalı bilgisi olan tek tanık ...’in, CMK’nın 210/1. maddesine aykırı olarak, olaya ilişkin beyanı alınmadan yazılı şekilde karar verilmesi,
4) Kabule göre de; 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 155/2. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 02.12.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.