MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Mala zarar verme suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 Sayılı Yasanın 26.maddesi ile 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2.maddede, Bölge Adliye Mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından verilenler hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen üç bin Türk Lirası dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerine karşı temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı öngörülmekle, hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı Yasanın 317.maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma ve hırsızlık suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
a-Sanığın sulama yapmak amacı ile tarlasına komşu olan müştekilerin işyerinden su kullandığı, bu nedenle kendisine ait su pompası ve elektrik panosunu müştekilerin işyerinin eklentisi niteliğindeki bahçeye kurduğu, kullandığı elektriğin faturasını ödemeyi taahhüt ettiği, sanık ve müştekiler arasında elektrik borcunu ödeme konusunda ihtilaf bulunduğu, suça konu olan malzemelerin mülkiyetinin sanığa ait olduğu hususunun, tartışmasız olduğu, müştekilerin bu borcu alabilmek amacı ile suça konu malzemeleri uhdelerinde tuttukları ancak bu malzemelerin zilyedliğinin müştekilere devredildiği konusunda dosyada delil bulunmadığı anlaşılmakla ayrıca sanığın, borcu ödediğini bu nedenle malzemeleri almaları için çalışanlarını gönderdiği yönündeki savunması karşısında atılı hırsızlık suçunun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,

b-Kabule göre de,
Suç tarihi itibari ile geceleyin işyeri dokunulmazlığını bozma suçunun uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, uzlaşma işlemlerinin 5271 sayılı CMK.nun 253 ve 254. madde fıkralarında öngörülen yöntemin izlenmesi suretiyle yerine getirilmesi zorunlu olduğu halde, anılan yasa maddelerine uygun biçimde uzlaştırma işlemlerine girişilmeden, eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA 28.11.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.