MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ...(Kapatılan) Sulh Hukuk Mahkemesi’nce verilen 27.09.2011 tarih ve 2010/477-2011/1142 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin, davalı Banka"nın ... Şubesi nezdindeki kredili mevduat hesabından müvekkilinin bilgisi ve rızası dışında internet şifresi ele geçirilerek bilinmeyen kişi veya kişilerce başka hesaplara 4.575,00 TL para aktarıldığını, davacının bankaya yaptığı başvuruların olumsuz sonuçlandığını, davalı banka tarafından müvekkiline hesaptan para çekildiği için faiz işletildiğini ve müvekkilinin söz konusu hesapta kendi borcu olarak görülen miktarı faizi ile birlikte 7.000,00 TL olarak davalıya ödemek zorunda kaldığını, müvekkili şirketin bankanın yetersiz güvenlik önlemlerinden kaynaklanan bu olay nedeni ile mağdur olduğunu ileri sürerek, 7.000,00 TL"nın ödeme tarihinden itibaren faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, anılan işlemlerin doğru parola ile internet hesabına giriş yapılmak suretiyle ve her işlem için doğru işlem şifresi kullanılmak suretiyle yapılmış olduğunun tespit edildiğini, davacının tedbirsizlik göstererek kendi kusurundan dolayı zarara uğradığını, banka sisteminde herhangi bir zafiyet bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, objektif özen yükümlülüğünü yerine getirmeyen davalı bankanın hafif kusurundan dahi sorumlu olduğu, davalının, müşterilerinin tercihlerine bırakılmayacak kadar önem arz eden güvenlik konularında zaafının bulunduğu ve bu nedenle davalı bankanın tam kusurlu olduğu, davacının şifresini koruma yükümlülüğüne uygun davranmadığı ve müterafik kusurlu olduğu savunmasının kanıtlanamadığı gerekçesiyle, davanın kabulü ile 7.000 TL’nın yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 374,00 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 07.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.