MAHKEMESİ :İcra Ceza Mahkemesi
SUÇ : 2004 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
17/01/2014 tarihli haciz tutanağında borçlu şirketin adresten 3 yıl önce ayrıldığının belirtildiği, 18/07/2014 tarihli emniyet araştırma tutanağında borçlu şirketin ticareti 3 yıl önce terk ettiğinin belirtildiği, 19/02/2013 ve 31/05/2013 tarihli yoklama fişlerinde borçlu şirketin faaliyetinin olmadığının belirtildiği, sanığın 08/10/2014 tarihli temyiz dilekçesinde ticareti 3 yıl önce terk ettiğini savunduğu hususları bir bütün olarak dikkate alındığında, İİK’nın 337/a maddesinde düzenlenen ticareti terk hükümlerine muhalefet suçunun, suç tarihi itibariyle İİK"nun 347. maddesinde belirlenen 3 aylık ve 1 yıllık şikayet sürelerine tabi olduğu ve şikayetçi vekilinin, İİK"nın 347. maddesinde yazılı 1 yıllık süreyi geçirdikten sonra 07/04/2014 tarihinde şikayetçi olduğu nazara alınmadan şikayet hakkının düşürülmesi kararı yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre;
1-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 253. maddesinde değişiklik yapılarak madde içeriğinden "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin çıkarılması nedeniyle özel bir etkin pişmanlık hükmü olan 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu"nun 354. maddesinin aynı Kanun"un 337/a maddesinde düzenlenen suç yönünden uzlaştırma kurumunun uygulanmasına engel teşkil etmemesi, suçun işlenmesinden sonra fail ile mağdur arasındaki çekişmeyi bir uzlaştırmacının girişimiyle kısa zamanda tarafların özgür iradeleriyle ve adli merciler daha fazla meşgul edilmeden sonuçlandırmayı amaçlayan uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması ve İcra ve İflas Kanunu"nun 354. maddesinin yerine geçip anılan maddenin uygulanmasını ortadan kaldırmaması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK"nın 253, 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu,
2-5237 sayılı TCK"nın 51/2. maddesinin, İİK"nın 354. maddesinin tatbikinin gerektiği hallerde uygulanamayacağı gözetilmeksizin, sanık hakkında verilen cezanın, şikayetçinin zararının aynen iadesi şartına bağlı olarak ertelenmesine karar verilmesi,
3-Sanığa tebliğ edilen duruşma davetiyesinde İİK"nın 349. maddesinin 5. fıkrasına uygun olarak, duruşmaya gelmediği takdirde yargılamanın yokluğunda yapılabileceğine ilişkin açıklama yapılmadan sanığın yokluğunda yargılama yapılarak savunma hakkının kısıtlanması,
4-Hakkında mahkumiyet hükmü verilen sanığa İİK"nın 354. maddesi gereği şikayetçinin şikayetten vazgeçmesi veya borcun ödenmesi halinde cezanın bütün neticeleriyle beraber düşeceğinin hatırlatılmaması,
5-Suç tarihinin 17/01/2014 olmasına rağmen karar başlığında 2014 olarak gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 14/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.