Danıştay 4. Daire 2016/21598 Esas 2020/5264 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/21598
Karar No : 2020/5264


TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- …
2- …Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının 2011,2012 ve2013 yıllarında yapmış olduğu gayrimenkul satışlarından doğan kazancını beyan etmediğinden bahisle hakkında düzenlenen vergi inceleme raporlarına istinaden, davacı adına 2011, 2012, 2013 takvim yıllarına ilişkin olarak tarh edilen vergi ziyaı cezalı gelir vergileri ile 2011/1-3,10-12, 2012/4-6,7-9,10-12,2013/1-3 dönemlerine ilişkin vergi ziyaı cezalı gelir geçici vergileri, aynı takvim yıllarına ilişkin olarak 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezaları ile söz konusu vergi ve cezaların dayanağı vergi inceleme raporlarının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının 2011 takvim yılında 2 adet, 2012 takvim yılında 11 adet, 2013 takvim yılında 5 adet gayrimenkul satışı gerçekleştirdiği, söz konusu satışlar için belge düzenlemediği, kazancın ticari kazanç olarak değerlendirilmesi gerektiği ancak 2012 yılında … ve …'ya satışı yapılan ve maliyet bedeli dikkate alınarak satış fiyatı belirlenen (4 adet) taşınmazlar yönünden; gayrimenkul satışlarının gerçek değeri üzerinden yapılmadığı, davacının beyan etmiş olduğu satış tutarlarının da, ilgili takvim yılının rayiç bedellerine ve ticari icaplara uymadığı, ancak inceleme elemanı tarafından satış bedeli tespit edilirken, yukarıda isimleri belirtilen alıcıların ifadesinin alınmadığı, gerçek satış bedellerinin tespiti amacıyla yeterli araştırma yapılmadan doğrudan taşınmazların alış fiyatı üzerinden maliyet bedeli esası dikkate alınarak satış fiyatlarının belirlendiği, vergiyi doğuran olayın gerçek mahiyetinin ortaya çıkartılmasında yetersiz incelemeye dayalı olarak yapılan cezalı gelir vergisi tarhiyatı ve söz konusu taşınmazlar nedeniyle yapılan geçici vergi tarhiyatlarının asıllarına bağlı vergi zıyaı cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı, diğer taşınmazlar yönünden tarh edilen vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ve geçici vergi tarhiyatlarının asıllarına bağlı vergi ziyaı cezalarında hukuka aykırılık bulunmadığı, davanın 2011, 2012, 2013 yılları için tarhedilen gelir geçici vergileri asıllarının mahsup süresinin geçtiği ve mahsup imkanının ortadan kalktığı bu nedenle dava konusu gelir geçici vergi asıllarında ve 2011, 2012, 2013 takvim yılları için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353. maddesinin 1. fıkrası uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarında hukuka uyarlık bulunmadığı, dava konusu vergi inceleme raporlarının tek başına kesin ve yürütülmesi gerekir nitelikte bir işlem mahiyetinde olmadığı, vergi inceleme raporlarının iptali isteminin incelenmeksizin reddi gerektiği sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Eksik incelemeye dayalı rapora göre verilen kararın reddine ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Kararın davalı idare aleyhine olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının kısmen kabulüne ilişkin kısmının …'in karşı oyu ve oyçokluğuyla, kısmen reddine ilişkin kısmının oybirliğiyle ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 07/12/2020 tarihinde karar verildi.



(X) KARŞI OY :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu; vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, 30. maddesinde, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden re'sen vergi tarhiyatı yapılacağı, 353/1. maddesinde, verilmesi ve alınması icabeden fatura, gider pusulası, müstahsil makbuzu ile serbest meslek makbuzlarının verilmemesi, alınmaması, düzenlenen bu belgelerde gerçek meblağdan farklı meblağlara yer verilmesi halinde özel usulsüzlük cezası kesileceği düzenlenmiştir.
Davacının 2011-2013 yılları arasında yapmış olduğu gayrimenkul satışlarından doğan kazancını beyan etmediğinden bahisle hakkında düzenlenen vergi inceleme raporlarına istinaden davacı adına 2011-2012-2013 takvim yıllarına ilişkin olarak tarh edilen vergi ziyaı cezalı gelir vergileri; gelir geçici vergileri ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezaları ile söz konusu vergi ve cezaların dayanağı vergi inceleme raporlarının iptali istemiyle açılan davada, özel usulsüzlük cezalarının iptali isteminin ve 2012 takvim yılı için tarhedilen cezalı gelir vergisi ve gelir geçici vergi aslına bağlı vergi zıyaı cezalarına ilişkin tarhiyatların kaldırılması isteminin (dört adet gayrimenkul yönünden) kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacının 2012 takvim yılında 11 adet gayrimenkul satışı gerçekleştirmesine rağmen, söz konusu satışlar için belge düzenlemediği, söz konusu gayrimenkullerin dört adedinin satış fiyatının, alıcıların ifade vermemesi ve tapudaki beyanın gerçeği yansıtmadığı kabulü ile, alış fiyatları dikkate alınmak suretiyle, maliyet bedeli üzerinden belirlendiği, maliyet bedeli hesaplanırken davacının beyan ettiği alış bedeline %10 eklenerek hesaplanan tutarların satış fiyatı olarak kabul edilerek matrah tespiti yapıldığı, bunun aksinin davacı tarafından dosyaya sunulmadığı, yapılan tespitin yerinde olduğu anlaşılmış olup, söz konusu taşınmazlar nedeniyle yapılan vergi ziyaı cezalı gelir vergisi ve geçici vergi tarhiyatlarının asıllarına bağlı vergi zıyaı cezasında ve davacının sattığı taşınmazların tek tek satış bedelleri üzerinden, taşınmazların m2 si dikkate alınarak hesaplanan, 2011 2012 2013 takvim yılları için kesilen özel usulsüzlük cezalarında hukuka aykırılık bulunmadığı dolayısıyla kararın kısmen kabule ilişkin kısmının bozulması gerektiği görüşüyle karara katılmıyorum.