MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı asıl davanın kabulüne, birleşen davaların kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı SGK Başkanlığı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı vekili; müvekkilinin servis şoförlüğü yaptığını, geçimini kendi arabası ile servis yaparak sağladığını, davalının 15/12/2005 tarihinde kendisine ait aracı ile müvekkiline çarparak ağır bir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiğini,tedavi sürecinin oldukça uzun sürdüğünü, çeşitli sağlık sorunları yaşadığını belirterek fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile şimdilik 6.000,00 TL maddi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Birleştirilen Ankara 9. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2010/554 Esas sayılı dosyasında davacı vekili; Ankara 13. Asliye Hukuk Mahkemesi"nde yapılan yargılama sırasında Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Dahili Tıp Bilimleri Bölümü Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığından alınan 28/01/2009 tarihli rapora göre olay nedeniyle müvekkilinin 6 ay süre ile işgöremez durumda kaldığını, %23,06 oranında güç kaybına uğradığını, müvekkilinin geçirmiş olduğu kaza nedeniyle uğramış olduğu manevi zararlarının karşılığı olarak 30.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal
faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Birleştirilen 17. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2014/557 Esas sayılı dosyasında davacı vekili; Yargıtay 17. Hukuk Dairesinin 04/03/2014 tarih 2012/13916 Esas ve 2014/2970 Karar sayılı ilamı ile Mahkemece hükmedilen tedavi giderleri yönünden 2918 sayılı Kanunun 98. maddesi gereğince sorumluluğun SGK Başkanlığına geçtiğini, bu durumda mahkemece Sosyal Güvenlik Kurumunun davaya dahil edilmesi gerektiği gerekçesiyle kararın bozulduğunu, Ankara 13. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından Yargıtay bozma ilamına uyulduğunu, SGK Başkanlığı aleyhine dava açmak konusunda müvekkiline süre verildiğini belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 6.920,53 TL"nin kaza tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, dosyasının Ankara 13. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2014/458 Esas sayılı dosyası ile birleştirilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, asıl davada ıslah talebi nazara alınarak davacının maddi tazminat isteminin kabulüyle (davalı ... şirketinin poliçedeki limitle ve dava tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizle sorumlu olması kaydıyla) 23.755,19 TL maddi tazminatın olay tarihi olan 15.12.2005 tarihinden itibaren işleyecek değişken oranlı yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine, birleşen Ankara 9. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2010/554 Esas sayılı davasında davanın kısmen kabulü ile takdiren 7.000,00 TL manevi tazminatın 15.12.2005 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikle davalı ...’dan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş, hükmün birleşen davada davalı ... vekilince temyizi üzerine Daire’nin 04/03/2014 tarih 2012/13916 Esas 2014/2970 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulmasına karar verilmiş, mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılama neticesinde tüm dosya kapsamına göre, Yargıtay 17. Hukuk Dairesi’nin 2012/139126 Esas 2014/2970 Karar sayılı 04/03/2014 tarihli bozma ilamının, Ankara 13. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2007/233 Esas 2012/214 Karar sayılı 23/05/2012 tarihli kararı ile hüküm altına alınan tedavi giderlerine yönelik olduğu, bu nedenle işten kalma ve işgücü kayıp oranına dayalı olarak hüküm altına alınan 15.556,30 TL’lik tazminatın bozma ilamı dışında kalıp kesinleşmiş olması
nedeniyle, işten kalma ve işgücü kaybına yönelik tazminat yönünden yeniden karar verilmesine yer olmadığına, yine aynı şekilde manevi tazminata ilişkin kurulan hüküm bozma ilamı dışında kalmakla yeniden karar verilmesine yer olmadığına, Ankara 13. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2007/233 Esas 2012/214 Karar sayılı 23/05/2012 tarihli kararında hüküm altına alınan 6.920,53 TL tedavi giderinin 3.750,00 TL’lik kısmının davalı SGK’dan, 3.170,53 TL’sinin davalı Ergo Sigorta A.Ş.’den dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davalı SGK Başkanlığı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davalı SGK Başkanlığı vekilinin yerinde olmayan tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davalı ..."ndan harç alınmamasına 05.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.