MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen hükmün, sanığın son bilinen adresi olan MERNİS adresine usule aykırı olarak doğrudan Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği ve yapılan tebligatın geçersiz olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın 08.12.2020 havale tarihli dilekçesinde temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğu, eski hale getirme isteği hakkında karar verme yetkisi CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olduğundan, eski hale getirme talebinin kabulüyle sanığın öğrenme üzerine yaptığı temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
03/02/2013 tarihli CD inceleme tutanağına göre, güvenlik kamerası saatinin yerel saate göre 50 dakika ileri olduğunun tespit edildiği, suç saati olarak belirtilen 05.18’den 50 dakika geriye gidildiğinde suç saatinin 04.28 olduğu, UYAP’tan alınan verilere göre, suç tarihinde güneşin 06.43’te doğduğu ve gecenin 05.43’te bittiği anlaşıldığından sanıkların eylemini gece vakti işlediği halde, sanık hakkında TCK’nun 116/4 ve 143. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 10.maddesi ile TCK"nın 53.maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz nedenleri yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 02/12/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.