Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2019/1772 Esas 2019/6287 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1772
Karar No: 2019/6287
Karar Tarihi: 17.05.2019

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2019/1772 Esas 2019/6287 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıdan 1.441,51 TL'nın tahsil edilmesi için başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptal edilmesi talebiyle dava açmıştır. 2. Asliye Hukuk Mahkemesi, davanın kısmen kabulüne ve takibin asıl alacak üzerinden devamına, işlemiş faize yönelik talebin reddine hükmetmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen kararda, temyiz miktarı 632,53 TL olduğu için HUMK'nun 427/2 maddesi gereğince temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle, davacının temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Kanunlar arasında yer alan 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK'nun 427/2 maddesi uyarınca temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL olarak belirlenmiştir. 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca bu sınır 2.190,00 TL'ye çıkarılmıştır.

13. Hukuk Dairesi 2019/1772 E. , 2019/6287 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ...
aralarındaki dava hakkında ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 13/04/2016 tarih ve 2015/292-2016/213 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, 808,98 TL asıl alacak, 632,53 TL işlemiş faiz olmak üzere toplamda 1.441,51 TL’nın davalıdan tahsiline yönelik başlatılan icra takibine vaki itirazın iptaline karar verilmesi isteğinde bulunmuş; mahkemece 13.4.2016 tarihli kararında davanın kısmen kabulü ile takibin asıl alacak üzerinden devamına, işlemiş faize yönelik talebin reddine, karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen miktar 632,53 TL olup, karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 17/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.