MAHKEMESİ : ...................... İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile izin ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı ve ihbar olunan avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti
Davacı, davalı Bakanlığa ait işyerinde alt işveren işçisi olarak çalışırken haksız şekilde işten çıkarıldığını iddia ederek, kıdem-ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti ve fazla çalışma ücretinin ödetilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti
Davalı T.C. ..................... vekili, husumet yokluğundan davanın reddini istemiştir.
İhbar Olunan ..................... vekili, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz
Kararı, davalı T.C......................ı vekili ve ihbar olunan ..................... vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe
1- İhbar olunan ..................... Gıda Şirketi davada taraf olmadığından ve aleyhine hüküm kurulmadığından temyiz talebinin reddine, yatırdığı temyiz harcının istek hâlinde iadesine kararverilmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı T.C. .....................ı"nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3- Mahkemece, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olan davalı Bakanlığın, yargılama giderlerine harç katılarak harçtan sorumlu tutulması hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün, 6100 sayılı yasanın geçici 3/2 maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK"un 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
F) Sonuç
Kararının hüküm kısmının onuncu paragrafının çıkartılarak yerine;
“492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesine göre davalı Bakanlık harçtan muaf olduğundan davacının yaptığı harçlar hariç 534,65 TL yargılama giderinin davalı Bakanlıktan alınıp davacıya verilmesine, davacının yatırdığı harçların karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine” paragrafının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/06/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.