Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, maluliyet aylığına hak kazandığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyizi üzerine verilen ek kararla verilen kararın süresinden sonra temyiz edildiği gerekçesiyle davalı Kurum vekilinin temyizinin reddine karar verilmesi ve bila tarihli söz konusu ek kararın, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297’nci maddesinde, hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerektiği; 6100 sayılı Kanunun 321’inci maddesinde, kararın tefhiminin, mahkemece hükme ilişkin tüm hususların gerekçesi ile birlikte açıklanması ile gerçekleşeceği, ancak zorunlu hallerde, hâkimin bu durumun sebebini de tutanağa geçirmek suretiyle, sadece hüküm özetini tutanağa yazdırarak kararı tefhim edebileceği, bu durumda kararın yazılarak tebliğe çıkarılması gerektiği belirtilmiştir.
Yukarıda belirtilen yasal düzenlemeler gözetildiğinde, hükmün gerekçesinin yer almadığı 08.04.2015 günlü kısa karara ilişkin tefhim yeterli bulunmadığından, davalı Kurum yönünden temyiz süresinin, hükmün tebliğinden itibaren başlatılması gerekir. Gerekçeli kararın 11.05.2015 tarihinde davalı Kurum vekiline tebliğ edildiği gözetildiğinde, davalı Kurum vekilinin 14.05.2015 tarihli temyiz dilekçesi 8 günlük yasal süre içinde verilmiş olacağından; kısa kararın yüze karşı açıklandığı tarih esas alınarak, süre aşımı nedeniyle temyiz itirazının reddine dair bila tarihli ek kararın 6100 sayılı Kanunun geçici 3’üncü maddesindeki atıf gözetilip, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 432/son maddesi gereğince BOZULMASINA;
2-İşin esası yönünden yapılan incelemede;
Davanın yasal dayanaklarından olan 506 sayılı Kanunun 56"ıncı maddesinde; sigortalıların yöntemince malul olduklarının tespiti ve sigortalılığa ilişkin diğer şartların varlığı halinde maluliyet aylığının; malûl sayılmasına esas tutulan rapor tarihi yazılı istek tarihinden önce ise yazılı istek tarihini, malûl sayılmasına esas tutulan rapor tarihi yazılı istek tarihinden sonra ise rapor tarihini takip eden aybaşından itibaren bağlanacağı öngörülmüştür.
Öte yandan; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun “Taleple bağlılık ilkesi” başlığını taşıyan 26"ncı maddesinde hakimin, tarafların istem sonuçlarıyla bağlı olduğu, ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremeyeceği açıklanmıştır.
Somut olayda; davacının malulüyet başlangıcı Adli Tıp Genel Kurulu tarafından 07.01.2008 tarihli rapor tarihi olarak belirlenmiştir. Dosya kapsamındaki belgelerden davacının 03.08.2007 tarihinde maluliyet aylığı tahsis talebinde bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda davacının malul sayılmasına ilişkin raporun tarihi yazılı istek tarihinden sonra olduğundan ancak rapor tarihini takip eden aybaşından itibaren maluliyet aylığı tahsis edilebeliceği nazara alınarak davacının maluliyet aylığı bağlanmasına ilişkin talebinin hüküm altına alınması gerekirken, Mahkemece yazılı şekilde davacının maluliyet başlangıç tarihinin belirtilmesiyle yetinilmesi, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6217 sayılı Kanunun 30"uncu maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen Geçici 3"üncü madde atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 438"inci maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının birinci bendine “Davacının 01.02.2008 tarihinden itibaren maluliyet aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine” cümlesinin eklenmesine ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.