MAHKEMESİ : ................ . İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, resmi ve genel tatil ücreti, asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazmintları ile asgari geçim indirimi, fazla mesai, hafta tatili, genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödenmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının hizmet süresinin bir yıldan az olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
Bilirkişi raporunda davacının tam olarak ne kadar süre çalıştığı tespit edilmemekle beraber takdiren 12 saat fazla mesai ücret alacağının hesaplandığı belirtilmesine rağmen Mahkemece karar gerekçesinde “Dinlenilen davacı tanık beyanları ile iş yerinde davacının haftada 6 gün 08.00 - 18.00 saatleri arasında çalıştığı haftalık yasal çalışma süresinden 12 saat daha fazla çalışması bulunduğu” açıklanmış ise de, davacının haftada 6 gün 08.00 - 18.00 saatleri arasında çalıştığı kabul edildiğinde 1 saatlik ara dinlenmesi düşüldüğünde haftalık 9 saat fazla mesai tespit edilmiştir.
Mahkeme gerekçesinde çalışıldığı kabul edilen çalışma saatleri ile fazla çalışma süresinin çelişki oluşturulması 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına aykırıdır.
Bu husus 6100 sayılı HMK. nun 298/2. maddesinde de özellikle düzenlenmiştir.
Mahkemece 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına ve HMK. nun 298/2. maddesine aykırı karar verilmesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.