Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62 , 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, sanığın hatır taşımacılığı yaptığı, bu nedenle cezanın fazla olduğuna, katılanlar vekilinin ise olayda bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğine, cezanın az olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 50/4. maddesinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği, dosya içeriğine göre; olayın oluşunda tam kusurlu olan, pazarlamacılık yaptığını ve aylık gelirinin 1100-TL olduğunu beyan eden sanık hakkında, sanığın kusur durumu, meydana gelen zararın ağırlığı ve katılanların şikayetlerinin devam etmesi hususları dikkate alındığında “Olayın taksirle işleniş biçimi, hatır taşımacılığı ve sanığın sabıkasız oluşuna göre” şeklindeki gerekçelerle hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16.10.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.