MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kasko tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkiline ait ...plaka sayılı aracın davalı ... şirketine ... numaralı ile Kasko Poliçesi ile sigortalı olduğunu, müvekkilinin aracını 01/04/2013 tarihinde başka bir araç ile çarpıştığını ve hasarlandığını, 02/04/2013 tarihinde davalıya gerekli ihbarın yapıldığını ve hasar dosyası açıldığını, hasar tespiti yapıldığını ancak müvekkiline bir ödeme yapılmadığını beyan ile poliçe kapsamında ve 01/04/2013 tarihli kazada müvekkilinin aracında oluşan 6.479,50 TL"nin 17/04/2013 temerrüt tarihi itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; zarar tutarının 6.479,50 TL olduğu bu miktardan davalı tarafça yapılan 800,00 TL ödemenin tenzili gerektiği, davacının davalıdan 5.679,50 TL tazminat alacağının olduğu belirtilerek, davanın kabulü ile davalı dava açıldıktan sonra 800,00 TL ödeme yapmış olduğundan bu miktar yönünden karar verilmesine yer olmadığına, 5.679,50 TL nin 14/04/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde, özellikle oluşa uygun olarak düzenlenen uzman bilirkişi raporunda belirtilen maddi tazminata ilişkin hesaplamanın hükme esas alınmasında bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı tarafça dava dilekçesinde ticari faiz istenmiştir. Dava, kasko sigorta sözleşmesinden kaynaklandığından ticari faize hükmedilmesi gerekirken yasal faize hükmedilmesi doğru değil, bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün, 6100 sayılı HMK.’nin geçici 3. maddesinin 2. fıkrası delaletiyle 1086 sayılı HUMK.’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 1. bendindeki “yasal” ibaresinin hükümden çıkartılması ile yerine “ticari” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacı ve davalıya geri verilmesine 20/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.