Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/387 Esas 2022/640 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 10. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 14.05.2018 gün ve 2017/239 - 2018/437 sayılı kararı onayan Daire'nin 03.11.2020 gün ve 2020/3307 - 2020/4690 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, davalı bankanın müvekkili hakkında Ankara 22. İcra Müdürlüğü'nün 2008/2137 Esas sayılı dosyası ile ipoteğin paraya çevrilmesi yolu ile ilamsız takip başlattığını, müvekkili şirketin davalı banka nezdinde BCH kredili hesabı bulunduğunu, davalı bankanın müvekkilinin 28/06/2006 tarihinde talimatı olmaksızın hesaptan, 3.kişi hesabına 26.656,68 TL para aktardığını, müvekkilin itirazı üzerine bu para 30/03/2007 tarihinde hesaba iade edilmekle beraber bankanın arada geçen sürede faiz işleterek müvekkiline borç olarak yansıttığını, yine 18/09/2006 tarihinde müvekkil hesabından 3.kişi hesabına 28.000.- TL aktararak bu paraya da faiz işlettiğini, yapılan tüm taleplere rağmen bu paranın iade edilmediğini, hesaptan haksız çekilen meblağ ve haksız talep edilen faiz iade edildiğinde müvekkilinin bankaya borcu kalmayacağını, aksine bankadan alacaklı konumuna geçeceğini ileri sürerek Ankara 22. İcra Müdürlüğü'nün 2008/2137 Esas sayılı takip dosyası nedeniyle borçlu olunmadığının tespitine ve davalı hakkında %40'dan az olmamak kaydıyla kötüniyet tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, uyulan bozma ilamı ve bilirkişi raporuna göre davanın kabulüne dair verilen kararın davalı vekilince temyizi üzerine karar Dairemizce onanmıştır.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 55,00 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 26/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.