MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin 06.05.2014 tarihinde işe geç gelmesi sebebiyle sözlü olarak feshedildiğini, halbukî işverence rahatsızlığı sebebi ile hastaneye gittiğinin bilindiğini iddia ederek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı .... vekili, davacının diğer davalı Şirketin işçisi olduğunu, davanın husumet yönünden reddi gerektiğini, ayrıca işveren feshi devamsızlığa binaen haklı nedenle gerçekleştirildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, davacının iş akdinin 19.05.2014-27.05.2014 tarihleri arasında işe gelmemesi sebebiyle haklı nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, davacının devamsızlık mazeretine ilişkin rapor, vizite kağıdı vs. ibraz etmediği ve davalı işverenin iş akdini makul süre içerisinde feshettiği, işveren feshinin haklı ve geçerli nedene dayalı yapıldığının anlaşıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
4857 sayılı İş Kanunu"nun 20/2 maddesi uyarınca “feshin geçerli bir sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir”. İşveren ispat yükünü yerine getirirken, öncelikle feshin biçimsel koşullarına uyduğunu, daha sonra, içerik yönünden fesih nedenlerinin geçerli (veya haklı) olduğunu kanıtlayacaktır. Dairemizin kararlılık kazanan uygulaması bu yöndedir. (04.04.2008 gün ve 2007/29752 Esas, 2008/7448 Karar sayılı ilamımız).
İşçi fesihte sebep gösterilmediği veya gösterilen sebebin geçerli olmadığı iddiasında bulunacaktır. İspat yükü ise işverendedir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia etmesi durumunda, bu iddiasını ispatla yükümlüdür (m. 20/f.2). İşçinin feshin başka bir sebebe dayandığını iddia etmesi ve bunu ispatlamaması, işverenin geçerli fesihle ispat yükünü ortadan kaldırmaz. (Dairemizin 01.12.2008 gün ve 2008/6294 Esas, 2008/32601 Karar sayılı ilamı).

Dosya içeriğine göre; davacı iş akdinin 06.05.2014 günü işe geç gelmesi sebebi ile sözlü olarak feshedildiğini iddia etmiş, davalı ise davacının iş akdinin 19.05.2014-27.05.2014 tarihleri arasındaki devamsızlığına binaen feshedildiğini savunmuştur. Dosyada, davacının İŞKUR’a 14.05.2014 tarihli şikâyeti mevcut olup, şikâyet dilekçesinde çıkış tarihinin 05.05.2014 olarak belirtildiği görülmüştür. Öte yandan davalının haklılığını ispat için dinlettiği tanıklar çelişkili beyanlarda bulunduğu gibi devamsızlık tutanaklarında imzası bulunan çalışanlar da değildir. İspat yükü kendisinde olan davalı işveren davacı işçinin iş sözleşmesini geçerli veya haklı nedenle feshettiğini kanıtlayamamıştır. Mahkemece ispat yükünün işçide olduğu kabul edilerek yapılan değerlendirme ile davanın reddine karar verilmesi hatalıdır.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
F) Hüküm: Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1. Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. Davalı .... tarafından gerçekleştirilen feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının adı geçen işverenin işyerine İŞE İADESİNE,
3. Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı alt işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminattan her iki davalının birlikte sorumlu olmak kaydı ile miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 4 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4. Davacı işçinin işe iadesi için davalı alt işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalılardan müştereken ve müteselsilin tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5. Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
6. Davacının yaptığı 149.20 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalıların yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
7. Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500 TL ücreti vekaletin davalılardan alınarak davacıya verilmesine,
8. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davacı vekiline iadesine,
Kesin olarak 28/05/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.