Gecikme Zammı - Temerrüt Faizi - Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/244 Esas 2011/379 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi 2011/244 E., 2011/379 K.

23. Hukuk Dairesi 2011/244 E., 2011/379 K.

• GECİKME ZAMMI
• TEMERRÜT FAİZİ

• 818 S. BORÇLAR KANUNU [ Madde 113 ]

"İçtihat Metni"

Davacı vekili, müvekkilinin, davalıdan ihtarnameyle 2.533,00 TL tutarındaki aidat alacağına ilişkin anapara ile 3.655,00 TL tutarındaki ödenmeyen aidatlara ilişkin gecikme zammının istendiğini, anaparanın ödenmesine rağmen gecikme zammının ödenmediğini ileri sürerek, 3.655,00 TL alacağın ihtarname tarihi olan 11.06.2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı, davaya yanıt vermemiştir.

Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre,ödenmeyen üyelik aidatlarına ilişkin gecikme zammı uygulanacağına dair 01.03.1999 tarihli genel kurul kararının, bir sonraki genel kurul olan 11.06.2005 tarihine kadar hüküm ifade edeceği ve bu tarihten sonra doğan ve dava konusu olan "Temmuz 2005 –

– Kasım 2006" tarihleri arası aidatlara, bu hüküm uygulamayacağı gibi sonraki tarihli olan 21.04.2007 tarihli genel kurul kararının da uygulanamayacağı, ayrıca 11.06.2005 ve 10.06.2006 tarihli genel kurul kararlarında, üyelik aidat miktarları belirlendiği halde ödenmeyen veya geç ödenen üyelik aidatlarına gecikme zammı uygulanacağı hususunda herhangi bir karar da alınmaması sebebiyle sadece temerrüt faizi talep edilebileceği, davacının, davalının PTT aracılığıyla yaptığı ödemeyi, herhangi bir ihtiyari kayıt ileri sürmeksizin kabul ettiği ve bu sebeple, BK 113/2 maddesi gereğince gecikmiş günler faizi talep edemeyeceği gerekçeleriyle, davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava, gecikme faizi alacağının tahsili istemine ilişkindir.

Davacı kooperatifçe, 1999 tarihli genel kurulda gecikme faizi konusunda karar alınıp 2006 yılına kadar bu konuda aksi yönde bir karar alınmamış olması halinde 1999 tarihli genel kurul kararında alınan faiz kararına göre uygulama yapılması gerekir. Öte yandan, genel kurulda alınan temerrüt faizi kararı, BK"nun 113/2 nci maddesinde yer alan " halin icabı" anlamına gelmekte olup, alacaklılar aidat aslını tahsil ederken temerrüt faizine ilişkin olarak çekince koymasına gerek olmadığının kabulü de gerekir.

Somut olayın bu açıklamalar çerçevesinde ele alınıp, sonuçlandırılması gerekirken, eksik incelemeye dayalı yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davacı yararına BOZULMASINA, 19/09/2011 tarihinde oybirliği ile karar verildi.