Danıştay 4. Daire 2016/12996 Esas 2020/5490 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/12996
Karar No : 2020/5490

TEMYİZ EDEN TARAFLAR :
1- … Porselen Sanayi Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …
2- … Vergi Dairesi Müdürlüğü / …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına bir kısım hasılatını kayıt ve beyan dışı bıraktığından bahisle hazırlanan vergi inceleme raporu uyarınca re'sen tarh edilen 2009/1 dönemi vergi ziyaı cezalı ve 2009/2 ila 12 dönemleri tekerrür uygulamalı vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacı şirketin 2009 yılına ait kayıtdışı bıraktığı hasılatının hesaplanmasında şirkette çalıştığı belirtilen 9 kişinin banka hesaplarına yatırılan tüm para miktarının değil; 95.000,00 + 112.714,00 + 390.000,00 + 137.720,00 + 72.108,61 + 22.500,00 + 60.000,00 = 890.042,61 TL'nin esas alınması gerektiği bu durumda, 2009 yılı içerisinde davacı şirketin kayıt dışı bıraktığı ileri sürülen hasılatının 890.042,61 TL'lik kısmı davalı idare tarafından somut delillere dayanılarak ispat edilebildiği, cezalı tarhiyatların bu miktara isabet eden kısmında yasalara aykırılık bulunmadığı, bunun üzerindeki matrah farkından kaynaklanan cezalı tarhiyatlarda yasal isabet görülmediği, tekerrür uygulanmasına ilişkin ise kanunda aranılan şartların yerine gelmemiş olmadığı dolayısıyla uygulamanın hukuka aykırı olduğu sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, kayıt dışı hasılatının bulunmadığı, söz konusu kazancı çalışanların kendi hesaplarına yaptığı, incelemenin usulüne uygun olmadığı aksi yöndeki kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından idarece yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu aksi yöndeki kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.
DAVALININ SAVUNMASI :Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Mahkemece tekerrür uygulamasına ilişkin yapılan değerlendirmede hukuka aykırılık görülmemiştir,
Tarhiyat yönünden ise;
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesinin (B) bendinde, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olacağı, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, şu kadar ki, vergiyi doğuran olayla ilgisi tabii ve açık bulunmayan şahit ifadesinin ispatlama vasıtası olarak kullanılamayacağı, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia eden tarafa ait olacağı hükme bağlanmıştır.
Aynı Kanunun 30. maddesinin 1. fıkrasında, re'sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması şeklinde tanımlanmış ve maddenin 4. bendinde, defter kayıtları ve bunlarla ilgili vesikaların, vergi matrahının doğru ve kesin olarak tespitine imkan vermeyecek derecede noksan, usulsüz ve karışık olması dolayısıyla ihticaca salih bulunmaması hali re’sen tarh nedeni olarak belirtilmiş; Kanunun 134. maddesinin 1. fıkrasında ise, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu hükmüne yer verilmiştir.
Yukarıda yer verilen mevzuat hükümlerinin değerlendirilmesinden, re'sen vergi tarhı ile ulaşılmak istenilen amacın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunun, gerçek veya gerçeğe en yakın haliyle saptanarak bu yolla vergi kayıp ve kaçağının önlenmesi yanı sıra vergide adaletin sağlanmaya çalışılması olduğu anlaşılmaktadır.
Dosyanın incelenmesinden; davacı şirket hakkında düzenlenen … tarihli ve … sayılı vergi tekniği raporu ile … tarihli ve … sayılı vergi inceleme raporlarında özetle; davacı şirketin 2009 ve 2010 yıllarında çalışanı olarak görünen 9 kişinin aynı yıllara ait banka hesapları üzerinde, çek tahsilatları, isme gelen havale, hesaba gelen havale işlemlerinin incelenmesi ve bu hesaplara para aktaran kişilerin ifadelerinin alınması sonucunda, şirket çalışanlarının kendi hesaplarına şirket adına tahsilat yaptıklarının belirlendiği ve buradan kaynaklanan hasılatın şirketin defter ve belgelerine yansıtılmayarak kayıt ve beyan dışı bırakıldığı, ayrıca 2010 yılına ilişkin olarak haksız amortisman gideri bulunduğu iddiasıyla dava konusu tarhiyatın yapıldığı anlaşılmaktadır.
Olayda, davacı şirket çalışanlarının hesaplarına mutad olmayan para girişlerinin bulunduğu ve örneklem üzerine alınan ifadelerde söz konusu para girişlerinin davacı şirketin belgesiz satışları dolayısıyla yapıldığı, aksi yöndeki davacı iddiasını kanıtlayacak herhangi bir belgenin de bulunmadığı göz önüne alındığında cezalı tarhiyatlarda hukuka aykırılık aksi yöndeki Mahkeme kararında hukuki isabet bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının BOZULMASINA,
2. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10/12/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, temyize konu mahkeme kararının bozulmasını sağlayacak nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.