MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, dava sözleşmede düzenlenen ücret zammının uygulanmadığını ve bu nedenle işçilik alacaklarının eksik ödendiğini belirterek, fark ücret, fark ilave tediye ve fark ikramiye alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, dava usulüne uygun ıslah yapılmadığı gerekçesiyle usulden reddedilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, TİP 1 sözleşmesi kapsamında çalışan davacıya davalı işveren tarafından sözleşmenin 7. Maddesi uyarınca zam yapılmadığını, bu nedenle alacaklarının eksik ödendiğini belirterek, fark alacaklarını talep etmiş, yargılama sırasında dava sebebini ıslah sureti ile değiştirerek bu kez fark ücret, ikramiye ve ilave tediye alacak istemini davalı şirketin İş Mevzuatına tabi (Kapsamdışı) olan Personelin Ücret ve Fazla Çalışma Esasları’nın 4. Maddesindeki hükme dayandırmıştır.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı işveren vekili, davalı da dahil 1.Tip İş Sözleşmesi ile çalışanların sözleşmelerinde, ücretlere yapılacak artış oranının, enflasyon oranı ve şirket performansı dikkate alınarak İcra Kurulunca her yılın Ocak ayı başında kararlaştırılacağının hükme bağlandığını; ücret artışını belirleme yetkisinin tamamen İcra Kuruluna bırakıldığını; artış yapılacağına dair kesin bir ifadenin yer almadığını; 2007 yılında İcra kurulu tarafından yapılan değerlendirme sonucu ücretlere %5,57 oranında zam yapıldığını; ücretlerini alırken herhangi bir ihtirazı kayıt ileri sürmediğini; faiz taleplerinin yerinde olmadığını; davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının dava dilekçesinde taleplerini iş sözleşmesinin 7. maddesine dayandırdığı, 21.06.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile dava sebebini ıslah sureti ile değiştirerek bu kez fark ücret, ikramiye ve ilave tediye alacak istemini davalı şirketin İş Mevzuatına tabi (Kapsamdışı) olan Personelin Ücret ve Fazla Çalışma Esasları’nın 4. Maddesindeki hükme dayandırdığı, yapılan usul işleminin tamamen ıslah niteliğinde olduğu, davacı vekilinin bu işlemi HMK.’un 176 ve devamı maddeleri kapsamında değerlendirildiğinde usulüne uygun olmadığı, zira HMK m:180 gereği davasını tamamen ıslah ettiğini bildiren tarafın bu bildirimden itibaren 1 haftalık süre içerisinde yeni bir dava dilekçesi vermek zorunda olduğu, davacı tarafça ıslah talebini tamamlayan bu işlemin yerine getirilmemesi nedeniyle aynı hüküm gereği ıslah hiç yapılmamış gibi davaya devam edilerek dava dilekçesinde dayanılan nedene göre değerlendirme yapılması gerektiği, dava dilekçesinde dayanılan nedene göre davacının imzasını havi 17.02.2006 başlangıç tarihli 1. Tip İş Sözleşmesinin tetkikinden, ücretlerde yapılacak artış oranının enflasyon oranı ve şirketin performansı dikkate alınarak icra kurulunca her yılın ocak ayı başında kararlaştırılacağının belirtildiği, bu hükmün bağlayıcılığının bulunmadığı, bu konuda icra kurulunun takdir yetkisi olduğu, dava konusu alacağı doğuracak zam yapılmasını gerektirir bir düzenleme bulunmadığı, aynı sözleşmeyi imzalayanların bir kısmına zam yapıldığının da kanıtlanamadığı, eşit işlem borcuna aykırılık oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Mahkemece daha önce verilen karar Dairemizce “6100 sayılı HMK.’un 176. Maddesine göre “Taraflardan her biri, yapmış olduğu usul işlemlerini kısmen veya tamamen ıslah edebilir”. Bu usul işlemi içinde dava sebebi de vardır. Davacı vekili ilk dava dilekçesinde fark alacaklarını imzalanan Toplu İş Sözleşmesinin 7. Maddesine dayandırmış iken, yargılama sırasında ıslah dilekçesi vererek bu kez fark isteklerini 2005 yılında davalı tarafından yayınlanan ve iş sözleşmesinin eki niteliğinde olan İş Mevzuatına tabi (Kapsamdışı) olan Personelin Ücret ve Fazla Çalışma Esasları’nın 4. Maddesine dayandırmıştır. Bu usul işlemi tamamen ıslahtır. Davacı vekili dilekçe vermiş ve ıslah harcını yatırmıştır. Davacının bu isteği HMK.’un 176 ve devamı maddeleri kapsamında değerlendirilmeli ve usulüne uygun olduğu takdirde bu yönetmelik esaslarının geçerli olup olmadığı, uygulanıp uygulanmadığı ve davacının fark alacaklarının olup olmadığı belirlenmeli sonucuna göre karar verilmelidir. Davacının ıslah dilekçesi hakkında olumlu veya olumsuz karar verilmeden yazılı şekilde davanın reddi hatalıdır.” denilerek bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyulduğu halde davacı tarafça HMK 180. maddesi uyarınca davacının davasını ıslah ettiğini bildirdiği tarihten itibaren bir hafta içinde yeni dava dilekçesi vermediği belirtilerek ıslah talebi kabul edilmeyerek davacının imzaladığı 1. Tip İş Sözleşmesinde yer alan düzenlemenin işçiye dava konusu alacağı doğuracak zam yapılmasını gerektirir bir düzenleme içermediği belirtilerek dava reddedilmiştir.
Öncelikle davacının dava sebebini değiştirmeye yönelik verdiği ıslah dilekçesi usulüne uygun olup geçerlidir. Davacı dava dilekçesinde talep ettiği miktar ve alacak kalemlerini değiştirmemiştir. Yalnızca davanın sebebini değiştirmiş olup HMK 180. maddesi uyarınca yeni bir dava dilekçesi vermesi istenemez.
Davacı ile birlikte dava açan ve mahkemenin 2010/455 E. 2012/176 K. sayılı dosyasında davacı tarafından yapılan ıslah işleminin geçerli olduğu kabul edilerek ıslah dilekçesi ile getirilen dava sebebine göre yapılan inceleme sonucunda davacının fark ücret ve diğer alacakları hüküm altına alınmış olup bu karar Dairemizin 2012/33655 E. sırasında yapılan temyiz incelemesi sonucunda “Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davacı vekilinin yargılama sırasında dava sebebini ıslah ederek fark alacaklarını İş Mevzuatına tabi (Kapsamdışı) olan Personelin Ücret ve Fazla Çalışma Esasları’nın 4. Maddesine dayandırdığı, ıslahın HMK. 176 ve devamı maddelerine uygun olduğu, hükme esas bilirkişi raporunda fark alacakların iş sözleşmesinin eki niteliğinde olan ve işveren tarafından yayımlanan İş Mevzuatına tabi (Kapsamdışı) olan Personelin Ücret ve Fazla Çalışma Esasları’nın 4. Maddesine uygun olarak hesaplandığı anlaşıldığından sonuç itibari ile doğru olan kararın bu gerekçe ile ONANMASINA,” denilerek onanmıştır.
Mahkemece bilirkişi incelemesi yaptırılarak davacının ıslah dilekçesi ile getirdiği dava sebebi ile Dairemizce onanan 2012/33655 E. sayılı emsal dosyada nazara alınarak davacının talep ettiği işçilik alacakları konusunda yeniden bir karar verilmelidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.