Özet:

Sanığa hüküm tefhim edilirken başvurulabilecek kanun yollarının açıkça gösterilmesinin zorunlu olduğu, ancak bu hususun hüküm fıkrasına yazılmadığı ve tefhim edilmediği belirtilerek, gerekçeli kararın meşruhatlı tebligatla yeniden tebliğ edilmesi ve temyiz dilekçesi verilmesi halinde ise ek tebliğname düzenlenmesi gerektiği kararlaştırıldı. Kanun maddeleri ise şu şekilde açıklandı:
- Anayasa'nın 40/2 maddesi: \"Kimse, hangi sebeple olursa olsun işkenceye, kötü muameleye, insanlık dışı veya aşağılayıcı muameleye tabi tutulamaz.\"
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34/2 maddesi: \"Hükümler kesinleştikten sonra hüküm fıkrasında yer alan başvuru kanun yollarından birisine başvurulabilir.\"
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/2 maddesi: \"Temyiz talebinin veya kesin hüküm olası sürenin ne zaman başlayacağı, mercii, başvuru süresi, şekli ve kanun yolları mahkeme kararında açıkça gösterilir.\"
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 232/6 maddesi: \"Son celse hüküm tefhim edilirken hüküm fıkrasına kanun yoluna başvurma hakkına dair bilgi de eklenir.\"
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 291/1-2 maddeleri: \"Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü'ne iade edebileceği haller arasında, tutuklu hükümlülerin ceza infaz kurumu müdürüne veya tutukevi müdürüne beyanda bulunarak veya dilekçe vererek kanun yoluna başvurabilecekleri hususunun tefhim edilmediği kararlar da yer almaktadır.\"