Danıştay 9. Daire 1996/2169 Esas 1997/4337 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1996/2169
Karar No: 1997/4337

Temyiz İsteminde Bulunan : Efeler Vergi Dairesi Müdürlüğü - AYDIN
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Yükümlü şirket adına 3100 sayılı Kanunun mükerrer 8. maddesi uyarınca, satın aldığı ödeme kaydedici cihaza ait levhayı süresinde almadığından bahisle kesilen beş kat birinci derece usulsüzlük cezasının terkini istemiyle açılan davayı, 3100 sayılı Katma Değer Vergisi Mükelleflerinin Ödeme Kaydedici Cihazları Kullanmaları Mecburiyeti Hakkında Kanunun mükerrer 8. maddesinde, Maliye ve Gümrük Bakanlığı'nca belirlenip açıklanan usul ve esaslara uymayan üretici veya ithalatçı kuruluşlar, bunların satış, bakım, onarım servislerinde görevli elemanları ile ödeme kaydedici cihazları kullanma mecburiyeti bulunan mükellefler hakkında her bir tesbit için ayrı ayrı olmak üzere, Vergi Usul Kanununa bağlı "usulsüzlük cezalarına ait cetvelde" yer alan birinci derece usulsüzlük cezalarının beş katının uygulanacağının hükme bağlandığı, Maliye Bakanlığı'na verilen yetkiye istisnaden yayımlanan 20 no,lu Genel Tebliğde,mükelleflerce satın alınan cihazların süresinde vergi dairesine kayıt ettirilip ödeme kaydedici cihazlara ait levhanın alınmaması veya asılmamasının cezayı gerektirdiğinin, 31 seri nolu Genel Tebliğde de, cihazı satın alan mükelleflerin, fatura, ruhsatname, kullanma kılavuzu, tutanak örneği ile birlikte cihazı teslim alacaklarının ve alış faturasının düzenlendiği tarihten (fatura tarihi dahil) itibaren 15 gün içinde gerekli belgelerle birlikte bağlı bulunduğu vergi dairesine müracaatla cihazın adına kaydının yapılmasını ve ödeme kaydedici levhanın verilmesini talep edeceklerinin belirtildiği, bu düzenlemeler ile getirilen amacın, ödeme kaydedici cihazlarda kayıt altına alınan mali bilgilerin, silinmez ve değiştirilemez özellikte olması sebebiyle, bir süre kullanıldıktan sonra mali hafızalarında hasılat kayıtlı iken şatışı yapılan cihazlarda yer alan bilgilerin cihazı satan mükellefin ödeyeceği vergilerin takibi, satın alanın da kendisine ait olmayan hasılattan sorumlu duruma düşmemesi bakımından satış ve devir işlemlerinden önce ilgili vergi dairesince tespitlerin yapılması olduğu, dosyanın incelenmesinden, yükümlü şirketin, …'dan 22.3.1995 tarihli fatura ile satın aldığı ödeme kaydedici cihaza ait levhayı almak için 12.4.1995 tarihinde vergi dairesine başvurduğunun anlaşıldığı, hernekadar olayda satış faturasının düzenlendiği tarihten itibaren 15 günlük süre içersinde levha için başvurulmamış ise de, dosyada mevcut belgelerden vergi dairesince yazar kasanın devrine ilişkin tutanağın 3.4.1995 tarihinde düzenlendiği, yetkili servise aynı tarihte mali hafızanın değiştirilmesi için başvurulduğu, 11.4.1995 tarihinde mali hafızanın değiştirildiği, tüm bu işlemler tekemmül ettirildikten sonra 12.4.1995 tarihinde de levha için başvurulduğu görüldüğünden ve vergi dairesince yükümlü şirketin 20 no,lu Tebliğde yer alan hususları ihlal ettiğine dair bir tesbit de yapılmadığından sadece faturanın diğer işlemlerden önce düzenlendiği nedeniyle usulsüzlük cezası kesilmesinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle kabul ederek dava konusu cezayı kaldıran … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; yükümlü şirketin Maliye Bakanlığı'nca yayımlanan 20 no.lu Genel Tebliğe aykırı hareket ettiği, kesilen cezanın yerinde olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …'ın Düşüncesi : İleri sürülen bozma nedenleri, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1 numaralı bendinde öngörülen nedenlerden hiçbirisine girmediğinden, temyiz isteğinin reddi ile hukuka ve usul hükümlerine uygun bulunan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerekeceği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun vergi mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA

Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan mahkeme kararının onanmasına 23.12.1997 tarihinde oybirliği ile karar verildi.