Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2014/23187 Esas 2014/22722 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi(Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla)

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı,davalı bankadan aldığı konut kredisi nedeniyle kendisinden haksız olarak kesilen 1.598,79 TL masrafın iadesine karar verilmesini talep etmiş,mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL’ye 5236 sayılı yasanın 19.maddesiyle eklenen ek madde 4.uyarınca 1.170.000.000 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasalarda derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir.Mahkemece 24.3.2014 tarihinde verilen davanın kabulüne ilişkin karar 1.598,79 TL nin tahsiline ilişkin olup karar davalı tarafından temyiz edilmiştir. Karar tarihi itibarıyla alacak miktarı 1.890 TL yi aşmadığından, HUMK"nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427 maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine,HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 3.7.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.