MAHKEMESİ : Silifke 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 10/04/2013
NUMARASI : 2005/494-2013/350

E.. G.. ile M.. G.. ve Y.. G.. aralarındaki mal rejiminden kaynaklanan alacak davasının kısmen kabulüne ve kısmen reddine dair Silfke 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilen 10.04.2013 gün ve 494/350 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili ile davalı M.. G.. vekili taraflarından, istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı kadın vekili, dava dilekçesinde; vekil edeni ile davalının birlikte çalıştığını, Silikfe İlçesi, Mukaddem Mahallesi 318 ada 2 sayılı parseldeki 3 nolu bağımsız bölümü aldıklarını davalı adına tapuda kayıtlı bulunduğunu, taşınmazın 1/2"sinin vekil edeni adına tapulaması gerektiğini ancak davalının taşınmazın tamamını 07.09.2005 tarihinde muvazaalı bir şekilde 18.000,00 YTL bedel ile diğer davalı Y.. G.."na sattığını, muvazaa nedeniyle taşınmazın tapu kaydının iptali ile 1/2 oranında vekil edeni adına tapuya kayıt ve tesciline olmadığı takdirde taşınmazın hüküm tarihindeki değerinin 1/2"sinin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, 01.03.2013 tarihli ıslah dilekçesiyle taşınmazın tapu kaydına aile konutu şerhinin konulmasına karar verilmesini ve taşınmazın 25.000,00 YTL olan değerinin 1/2"sine isabet eden 12.500,00 TL artık değere kaülım payının boşanma davasının açıldığı 09.08.2005 tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, “ davanın kısmen kabulü ile 9.000,00 TL artık değere katıma alacağının 5.500,00 TL"sinin dava tarihinden 3.500,00 TL bakımından ise ıslah tarihi olan 01.03.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı Mehmet"ten tahsiline fazlaya ilişkin isteğin reddine, diğer davalı Y.. G.. adına açılan dava ile konut şerhi konulması isteğininde reddine” karar verilmesi üzerine, hüküm, davacı vekili tarafından hükmedilen miktarın 9.000,00 TL değil 12.500,00 TL olduğu gerekçesiyle, davalı vekili tarafından ise, davanın bedel yönünden esastan reddine karar verilmesi gerektiği görüşüyle temyiz edilmiştir.
Dava, eşler arasında 4721 sayılı TMK"nun 202 ve devam maddeleri gereğice yasal mal rejimi olarak kabul edilen edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli olduğu dönemde 24.06.2002 tarihinde edinilen meskenden kaynaklanan katılma alacağı isteğine ilişkindir.
Taraflar, 14.11.1987 tarihinde evlenmiş, 09.08.2005 tarihinde açılan ve kabulle sonuçlanıp 09.05.2006 tarihinde kesinleşen boşanma davasına ait kararla boşanmışlardır. Taraflar arasında evlilik tarihinden 4721 sayılı TMK"nun yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı başka bir mal rejimini seçtikleri ileri sürülmediğinden anılan tarihten boşanma davasının açıldığı 09.08.2005 tarihine kadar edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (TMK. m. 202, 4722 sK.m.10). Eşler arasındaki mal rejimi boşanma davasının açıldığı 09.08.2005 tarihinde TMK"nun 225/2. maddesi gereğince sona ermiştir.
Her ne kadar davalı vekili, davacının katılma alacağı hakkının olmadığı ve davanın bu nedenle reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle hükmü temyiz etmiş ise de, katılma alacağına konu taşınmazın 24.06.2002 tarihinde edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli olduğu dönemde edinildiğinden TMK"nun 219. maddesi gereğince edinilmiş mal olduğunun kabulü gerekir. TMK"nun 222. maddesi uyarınca söz konusu taşınmazın kişisel mal ile edinildiğide kanıtlanamamıştır. O halde davacının TMK"nun 219, 231, 232 ve 236 maddeleri uyarınca edinilmiş maldan kaynaklanan artık değer üzerinden yarı oranında katılma alacağı söz konusudur. Bu nedenle davalı vekilinin esasa ilişkin temyiz itirazları yerinde bulunmamaktadır.
Davacı vekilinin temyiz itirazlarına gelince;
Davacı vekili dava dilekçesinde, dava konusu taşınmazın 24.06.2002 tarihinde satın alındığını, 07.09.2005 tarihinde muvazaalı bir şekilde 18.000,00 YTL bedel ile davalı Y.. G.."na satıldığını açıklayarak dava konusu gayrimenkulün tespit edilecek hüküm tarihindeki değerinin 1/2 oranındaki bedelinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir. 01.03.2013 tarihli ıslah dilekçesiyle de 2005 yılında tespit edilen 25.000,00 YTL"nin 1/2"si olan 12.500,00 YTL"nin hüküm altına alınmasına karar verilmesi isteğinde bulunmuştur.
Katılma alacağı davalarında kural olarak TMK"nun 229. maddesi gereğince edinilmiş mal sayılan malların TMK"nun 232 ve 235/1. madde ve fıkraları uyarnıca karar tarihine en yakın tarihteki sürüm değerlerinin yarısı üzerinden katılma alacağı hesaplanır. Dosya arasında bulunan inşaat mühendisi M..A...tarafından sunulan 26.10.2010 tarihli rapora göre; taşınmazın 2005 yılı itibarıyla değerinin 25.000,00 YTL olduğu anlaşılmıştır. Davacı vekilide ıslah dilekçesiyle bu değeri gözeterek 1/2"si olan 12.500,00 YTL"nin hüküm altına alınmasını istemiştir. Karar tarihi ise, 10.04.2013"tür. Taşınmazın değerinin kural olarak 10.04.2013 tarihinden kısa bir süre önce değer artışına yol açmayacak veya önemli oranda artışa sebep olmayacak bir süre içinde (örneğin altı ay önce gibi) belirlenmesi gerekmektedir. Davacı vekili ısah dilekçesiyle 2005 yılında belirlenen 25.000,00 TL"nin yarısı olan 12.500,00 YTL"nin yasal faiziyle birlikte hüküm altına alınmasına karar verilmesini istemekle istek miktarını 12.500,00 YTL ile sınırlamıştır bu beyan ve imzalı dilekçesi kendilerini bağlamaktadır.
Mahkemece, katılma alacağına dava tarihinden ve bir kısmına ıslah itibaren faize hükmedilmiş ise de bu husus davalı vekili tarafından açık bir biçimde temyiz konusu yapılmamıştır. TMK"nun 239. maddesi uyarınca kural olarak katılma alacağına karar tarihinden itibaren faiz yürütülmektedir.
Mahkemenin faiz yönündeki hüküm fıkrası açıklanan nedenlerle doğru değil ise de temyiz edenin sıfatı ve aleyhe bozma yasağı kuralı gereğince bu husus bozma sebebi yapılmamış olup sadece maddi hataya değinilmekle yetinilmiştir.
Şu halde, mahkemece, itiraza uğramayan 2005 tarihi itibarıyla belirlenen taşınmazın değeri olan 25.000,00 YTL"nin 1/2"sine isabet eden 12.500,00 YTL miktarı esas alınarak hüküm kurulması gerekirken ıslah göz ardı edilerek 12.500,00 YTL yerine 9.000,00 YTL"nin katılma alacağı olarak hüküm altına alınması doğru değildir.

Davacı vekilinin temyiz itirazlarının açıklanan nedenlerle kabulüyle yerel mahkeme hükmünün 6100 sayılı HMK"nun Geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK"nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, 153,70 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacı ve davalı M.. G.."e iadesine, 04.07.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.